Vooraf was een flinke hoeveelheid vertrouwen, maar we kwamen van een ijskoude kermis thuis.
Fysiotherapeut Kevin had voorafgaand aan de wedstrijd een aantal keer een JA kunnen verkopen aan spelers die lang bij hem onder behandeling stonden. Laurens was weer fit, net zoals Delano en Jordy. Yordi was deze week ziek geweest en zou starten tot hij niet meer verder kon. Ook Saddy kon aan de aftrap verschijnen. Sebastiaan en Steyn waren weer terug na hun vrije weekendje vorige week. Dus toch wat sterkhouders op tijd fit en aanwezig voor de start van de competitie.
Maar tussen fit en fit zit een heel groot verschil. Daar waar FZO een geoliede machine leek en alle ballen op maat aankwamen (vooral over de linker kant) , had VVZ vooral moeite om elkaar te vinden en vooral voor elkaar te werken. Het was slordig, onzuiver en met weinig motivatie. Als dan bij de tegenstander wel alles goed valt en lekker aankomt (soms wat fortuinlijk) , weet je dat je een moeilijke wedstrijd tegemoet gaat als dit niet tijdig gekeerd kan worden. VVZ grossierde in persoonlijke fouten en FZO maakte daar gretig gebruik van. Na 10 minuten 1-0, en na een klein half uur de 2-0. Bij de 2-0 moest Steyn ook nog het veld ruimen met een liesblessure, maar voordat de thee ingeschonken klaarstond, keken wij al tegen een schier onmogelijke opgave aan . FZO had in het laatste kwartier nog tweemaal gescoord en ging rusten met een 4-0 voorsprong. Bij 3 van de vier doelpunten moeten de Zeisternaren gedacht hebben dat zij op een trainingsavond met een afwerkvorm bezig waren, zoveel vrijheid kregen zij. De tweede helft zou VVZ met hele andere intenties het veld betreden. Meer en vroeger druk zetten en FZO eerder bij het nekvel pakken. Maar het bleef bikkelhard feit dat er bij VVZ niks lukte, en bij FZO wel. Elke aanval was bijna een goal, alles viel de kant van de Zeisternaren op. En bij VVZ lukte er niks. Pas bij de 7-0 (!!) wist VVZ weer wat kansjes te creëren, maar ook hierbij ontbrak het aan zuiverheid en geloof. Vandaag dus niet veel lichtpuntjes bij VVZ. Als we er dan toch een enkeling mogen noemen komen we snel bij Laurens uit. Terug gekomen van een blessure mocht hij na een klein half uur zijn opwachting maken voor de geblesseerde Steyn. Hij deed dat weer met volle overgave en steeg deze wedstrijd al snel boven het gemiddelde uit
Een bittere pil, zo aan het begin van het seizoen. VVZ heeft FZO een droomstart in de schoot geworpen. Vooral het gebrek aan ritme en automatisme wist de ploeg niet te compenseren met het nodige werklust. Volgende week komt Jonathan op bezoek, het kan dan haast alleen maar beter gaan.
De foto's van Silvia zijn HIER te vinden....