Sv Zeist was net als VVZ’49 tot aan vandaag nog puntloos. Na vandaag zou dat in ieder geval voor één van de twee ploegen veranderen.
Het was een prachtige dag op het idyllische sportpark in Huis ter Heide. Prachtig gelegen in de bossen schiet de zon zijn zonnestralen op de oude houten kantine en op de (misschien nog wel oudere) houten tribune. Eigenlijk zonde dat hier enkele maanden geleden een hagelnieuw kunstgrasveld is aangelegd, anders hadden hier zomaar enkele afleveringen van All Stars opgenomen kunnen worden. Kijken we trouwens de andere kant op, dan zien wij achter de kantine twee fonkelnieuwe honk en/of softbalvelden. De nostalgie moet ook in Zeist plaatsmaken voor de vooruitgang.
VVZ’49 zou starten met dezelfde 11 namen als tegen Jonathan. De opstelling zou iets offensiever zijn en dat wierp vanaf het begin al bijna zijn vruchten af. De start was gewoon prima te noemen, alleen vergat VVZ’49 deze goede start te belonen met een doelpunt. Binnen 5 minuten hadden Jordy en Shenouda een kans hiertoe, maar beide inzetten waren niet toereikend om het de keeper moeilijk te maken. Na een kleine tien minuten hadden wij het fortuin niet mee. Shenouda werkte zich op snelheid het zestien meter gebied binnen en werd ruw in de rug gelopen en tegen het kunstgras gekwakt. De scheidsrechter vond het echter niets en liet doorspelen. Dit had het juiste zetje kunnen zijn voor een goed resultaat. Het was ons niet gegund. Sebastiaan schoot nog van buiten het strafschopgebied over de goal. Het was echter niet alleen VVZ wat kansen kreeg. Jelle maakte zich onsterfelijk door een bal net voor de paal weg te tikken en Zeist dacht vooral gebruik te maken van de laagstaande zon. Met hun langs spits Polman in de gelederen zochten zij veelal via de flanken het hoofd van deze Polman. Geholpen door de laagstaande zon zou dit erg lastig voor Jelle moeten zijn. VVZ kwam een enkele keer met de schrik vrij, maar de 0 bleef op het scorebord.Ook Zeist kroop een enkele keer door het oog van de naald. Een diepe bal richting de “zestien” werd nog nipt geschampt door een Zeister hooft, terwijl de keeper al onderweg was om de bal de vangen. Zeist haalde opgelucht adem toen de bal toch nog in de knuisten van de keeper belande. De wedstrijd was een klein half uurtje oud toen VVZ’49 toch op voorsprong kwam. Laurens won tot twee keer toe op karakter zijn duel en bediende Shenouda. De kleine dribbelaar wist op zijn beurt Floris te bereiken, die meedogenloos de bal tegen de (eveneens nieuwe) touwen pegelde. Toch wisten wij niet de voorsprong over de rust heen te tillen, sterker nog, op zeer onfortuinlijke wijze gingen wij zelfs met een achterstand richting de thee. Allereerst kreeg Yordi Verheijen een strakke voorzet ongelukkig op zijn schoen. De bal caramboleerde over de verbouwereerde Jelle in de verre hoek. Vlak voor de rust de tweede keer dat Zeist het fortuin aan de bips had hangen. Een uitverdedigende actie werd geblokt , waarop de bal pal voor de voeten van een Zeister aanvaller viel. Met een mooie zaalvoetbal beweging omspeelde hij Jelle en was de 2-1 een feit. Teleurgesteld, maar zeker niet kansloos, werd de thee genuttigd.
De tweede helft was nog maar enkele tellen oud of Floris werd binnen de beruchte lijnen gevloerd. Wederom vond de scheidsrechter het niet genoeg voor een fluitsignaal. Het was wel het signaal voor VVZ om door te gaan, en niet te treuren. Twee minuten later stond Shenouda plots één op één met de keeper. Met de buitenkant van zijn rechter pegelde hij de bal in het zijnet. Later wederom dezelfde Shenouda, maar nu over de rechterkant. Er was een keuze tussen zelf schieten of voorgeven. Hij koos voor het tweede, maar Floris wist deze gunning niet doeltreffend af te ronden. Wessel hield VVZ nog in de race door een gevaarlijke aanval met dito voorzet met een geweldige sliding onschadelijk te maken. VVZ bleef proberen de gelijkmaker te forceren, maar wist maar niet het pleit te beslechten. Zeist deed dat op 25 minuten van het eindsignaal wel. Een corner werd keurig op het hoofd van de Zeister spits gelegd en de 3-1 lag in het mandje. John van Loen wisselde nog tweemaal. (in de rust kwamen Sam en Tim al voor Jordy en Laurens).Kalle kwam op het middenveld erbij voor verdediger Wessel en “joker” Joel Bade kwam zelfs nog voor 25 minuten binnen de lijnen. Met deze offensieve opstelling kreeg VVZ’49 nog wel wat kansjes, (Joel op de vuisten, Shenouda over, Floris over) maar het was vooral aan Jelle te danken dat het verschil niet groter werd.
VVZ’49 heeft laten zien dat het flinke stappen aan het maken is. Tot aan de 3-1 was het zeker niet de mindere ploeg, alleen werden de kansen niet benut. Zeist deed dat met enig fortuin wel.
“Zonde dat de kansen niet benut worden vandaag. In de eerste twintig minuten hadden wij al moeten scoren. Ook het begin van de tweede helft kregen wij hem er niet in”……aldus John van Loen. “Toch is het een wedstrijd waar wij wat mee kunnen”, klonk het vastberaden. “We hebben vandaag weer flinke stappen gemaakt”.
Volgende week de volgende stap, thuis tegen Olympia’25.
Klik HIER voor de foto's van de wedstrijd, gemaakt door Silvia