De volgers van het vlaggenschip van VVZ’49 weten het nog precies…..
Wie aan “Schalkwijk uit” denkt, denkt met zeer gemengde gevoelens terug aan vorig seizoen. Een bar slechte wedstrijd met een rode kaart, een gemiste penalty, en bijzonder dramatisch veld en een te matige instelling. Vandaag weer “Schalkwijk uit”…..het zou en moest toch anders gaan.
Het parkeren bij deze voetbalvereniging is nog net zo dramatisch. Hopen op een auto de net vertrekt van één van de 20 parkeerplekken, anders sta je langs een (te) krap weggetje langs het hoofdveld. Het veld was echter een flink stuk beter dan de vorige keer. Toen slaagde pluvius met vlag en wimpel om er een ware toendra van te maken, vandaag was het natuurgras een stukje beter, Hier moesten we het mee doen.
Heel Schalkwijk was uitgelopen om deze (op papier) topper te bekijken. Blauwe rookbommetjes en wat vuurwerk deed de opkomst van hun helden wat eer aan. De wedstrijd kon beginnen.
En de wedstrijd zou voor de toeschouwers een heus spektakel worden. Niet perse door het uitmuntende voetbal, maar wel door spanning en de strijd aan beide kanten.
De eerste helft ging redelijk gelijk op. Schalkwijk had zijn huiswerk goed gedaan en had constant twee man op Floris de Boer staan. Rick Burgman was een plaag voor de blauwe verdediging en ook Floris Knigge werkte zich een slag in de rondte en liet meerdere keren zijn tegenstander het nakijken zien. Fikse domper was het uitvallen van Jip van Schadewijk na een klein half uur spelen. Hiervoor waren er al kansjes geweest voor Danny (kopbal met stuit) en Niek (schot in de korte hoek) beide pogingen eindigde in de handen van de keeper. Dit zou niet voor het laatst zijn vandaag. Schalkwijk liet zich voor de goal van Daan ook gelden, maar ook deze pogingen waren een prooi voor de keeper. De kansen waren er niet in grote getalen, de inzet aan beide kanten maakte het een waar vechtduel, zonder dat het hard of gemeen werd. Floris de Boer had in een tijdsbestek van 2 minuten nog twee mogelijkheden maar evenzoveel keer kwam weer de keeper als winnaar uit de bus. Met nog enkele minuten op de klok begon Floris Knigge aan een solo. Nog op de eigen helft ingezet, eindigde hij in het zestien meter gebied. Zijn schot werd gekeerd, maar een balletje breed op naamgenoot de Boer was misschien achteraf een betere optie geweest.
Goed uit de kleedkamer.
De tweede helft was het 25 minuten lang éénrichtingsverkeer richting de goal van Schalkwijk. De kansen en kansjes regen zich aan elkaar, maar de brilstand bleef op het scorebord. Een schotje van Rick Burgman was te zacht. Enkele minuten later een geweldige voorzet van Floris Knigge op Rick, de aanname was perfect en zette hem direct alleen voor de doelman, maar het schot werd gekeerd door de Schalkwijkse held in wording. Tussendoor keek Daan nog een afstandsschot van Schalkwijk naast zijn goal, terwijl een poeier van Matthijs Smit katachtig werd gekeerd door de man met de Stanno’s. De tweede helft was twintig minuten oud toen alles en iedereen opveerde. Een steekbal stuurde Floris de Boer diep, waarop de keeper ook uitkwam. Floris ging met een flinke zwieperd over de armen van de grabbelende doelman en iedereen dacht aan een penalty……behalve de man in het geel (en misschien enkele supporters met een blauwe bril). En laat nou net juist de man in het geel de beslissingen nemen vandaag. De leidsman floot veel vandaag, maar wel beide kanten op. Hij floot een prima wedstrijd, maar de bovengrens lag niet zo hoog. Zo heeft elke scheidsrechter zijn eigen norm. Hij vond de overtreding op Floris dan ook geen penalty omdat Floris “te makkelijk ging liggen”. En zoals dhr. Frank Visser altijd afsluit: “Daar moeten we het maar mee doen”. De corner die hierop volgde zette wederom Floris de Boer binnen de 5 meter voor de doelman. Zijn schot over de grond werd wederom gekeerd door de doelman. Floris na afloop:” Ik had hem hoog in het dak van het doel moeten schieten”……En dan komt er een eeuwenoude voetbalwet bovendrijven die wij wekelijks in verschillende verslagen tegenkomen. “ALS JE HEM ZELF…….”juist, en dit gebeurde. Het was tot dat moment toe één van de eerste aanvallen in de tweede helft van Schalkwijk,m aar wel een doeltreffende. Hierna was het sein voor Schalkwijk om koste wat het kost deze punten binnenboord te houden. Elke onschadelijk gemaakte aanval werd als een overwinning gevierd en als de bal naar het achterveld moest, ging die ook naar het achterveld. VVZ’49 begon steeds meer risico te nemen, wat nog een gevaarlijke tegenaanval opleverde, maar Dylan kopte de inzet moeizaam over de goal. Daan ging in de laatste tellen nog mee naar voren, maar kon ook geen potten meer breken. Toen de kruitdampen waren opgetrokken en de scheidsrechter voor het einde floot, kon het volksfeest in Schalkwijk losbarsten. VVZ droop af. Het speelde vergeleken met vorig seizoen een prima wedstrijd, maar het fortuin behuisde met grote meerderheid aan de kant van Schalkwijk. In het voetbal moet je soms wat geluk hebben, en daar had Schalkwijk deze dag geen klagen over, net als de bloedvorm van hun keeper.
Volgende week zaterdag zijn wij vrij. Dinsdag 29 oktober spelen wij vriendschappelijk tegen 4e klasser Forza Almere. Aanvang op Sportpark Zonnegloren is 20.30 uur.
VVZ’49:
Daan van der Vliet, Danny Meerding, Thijmen Volmer, Yordy Verheijen, Tristan Schaap (83 Tim Schilder) , Matthijs Smit (’72 Mustafa Aksit) , Floris Knigge (’72 Dylan Nava Marquez), Niek Steman, Floris de Boer, Jip van Schadewijk (’26 Roan de Beer) , Rick Burgman.