• Het is herfst en de herfst brengt veelal regen met zich mee. Deze week was dat niet anders. Sterker nog, we waren er verbaasd over dat wij een vrijbrief kregen om de reis naar Schalkwijk te aanvaarden. “De wedstrijd gaat gewoon door” waren de woorden door de telefoon. De aankomst leek er eentje uit het script van All Stars. Een soort van polderboys uit….. Amper parkeerplek, een bord die verwijst naar meerdere parkeerplekken achter de sporthal? Het bleek een strookje gras langs het weggetje en de grasvelden van de club. Het ontvangst was vriendelijk, de grasvelden zeer voetbal onvriendelijk.  Sompig met veel te hoog gras (“24 koeien zouden hier een week kunnen grazen…”) zou goed voetbal doen uitsluiten. Een vrije kleedkamer werd moeizaam gevonden, maar we kregen er tot slot wel eentje met maar liefst 7 douchepunten, waarvan 5 werkend. Een verkeerd meegenomen tas bracht het volgende probleem. De warming up werd door hem gedaan op geleende spullen terwijl Jurgen zijn kruisband een flinke training gaf door de gehele heenweg richting Schalkwijk het gaspedaal goed diep te houden. De bewuste tas was hierdoor precies op tijd.

    Erbarmelijk in alle opzichten

    De juiste schoenen konden niet voorkomen dat VVZ’49 een erbarmelijke 1e helft speelde. Het veld leende zich niet voor verzorgd voetbal….het zou een ouderwets potje werkvoetbal in de polder worden. Het duurde echter te lang eer de Soester dit doorhadden. De eerste grote kans van VVZ’49 was voor Tristan, maar toen had Schalkwijk al een keer de buitenkant van de paal geraakt.  Even later werd Floris de schlemiel, Matthijs het kind van de rekening en Daan alsmaar een grotere held. De kansenverhouding schoot de kant van Schalkwijk op, zonder dat zij Daan wisten te verslaan….Tot de laatste minuut van de eerste helft. Een Schalkwijkse aanvaller haalde aan de rechter kant de achter lijn en trok de bal voor. De inglijdende spits gleed de bal over de doellijn het netje in. Schalkwijk strafte de slechte eerste helft van VVZ’49 in de 44e minuut genadeloos maar op een uiterst zuur moment af. VVZ’49 stond voor het eerst dit seizoen op achterstand.

    De harde noten in de rust werden op een positieve manier gekraakt. VVZ’49 kwam getergd uit de kleedkamer en was vastberaden om deze wedstrijd nog om te keren.

    De mouwen werden dit keer wat hoger opgestroopt, ondanks het beroerde weer. VVZ’49 kreeg in de 54e minuut een strafschop te nemen. Schalkwijk had ook een schlemiel en  Thijmen een doelpunt achter zijn naam. Maar VVZ’49 wilde meer. Het zou een stormloop van VVZ’49 worden, zonder echt groot gevaar te stichten.  Cemal drong het strafschopgebied binnen en werd redelijk overtuigend tegen de natte plaggen geschopt. Wederom een penalty en wederom een gele prent voor Schalkwijk. Zelfde doel, zelfde doelman, zelfde strafschopnemer, zelfde hoek, maar ook de doelman koos voor deze optie. Thijmen was dit keer de schlemiel, het bleef gelijk……

    Schalkwijk wist er maar amper uit te komen, maar door de aanvallende risico’s die VVZ nam, moest het secuur met de bal omgaan. Een kwartier voor tijd gebeurde dat niet. Een uitbraak leek niet eens zo gevaarlijk, maar het schot dat geplaatst werd draaide ziekelijk de kruising in.

    In het laatste kwartier werden er nog meer risico’s genomen, werd het alsmaar donkerder en kreeg VVZ’49 nog wel wat mogelijkheden, maar de krachten vloeide weg. De inspanningen op dit zware veld waren immens en begonnen hun tol te eisen bij de twee teams.

    Het gebeurde niet meer. VVZ’49 betaalde de tol voor hun belabberde eerste helft. Schalkwijk had iets meer ervaring om op zulke velden te voetballen. Een veld waar eigenlijk fatsoenlijk voetbal niet mogelijk was. Toen de scheidsrechter na 95 minuten affloot, droop alles wat VVZ’49 was teleurgesteld af. Het was stil in de kleedkamer. Alleen de douches maakte een klaterend geluid, maar het was mooi om te zien dat de groep nu al weer vastberaden was om dit weer recht te zetten.

    Het veld was niet schuldig, de scheidsrechter zeker ook niet (hij liet zich na afloop zelfs van een goede kant zien) . Het was ook niet zo dat de tegenstander zelf het verschil gemaakt heeft. Het was puur aan ons zelf te danken dat wij puntloos het pittoreske Schalkwijk weer achter ons lieten. Zwaar teleurgesteld, maar nu al gretig om te laten zien dat deze mispeer een vergissing was.

    VVZ’49

    Daan van der Vliet, Danny Meerding, Tim Schilder (’45 Hamse Khadar), Wessel Kraaijeveld, Tristan Schaap, Cemal Kurt, Matthijs Smit (’24 Rick Burgman), Dylan Nava Marquez, Roan de Beer (’78 Bas Draaijer) Thijmen Volmer, Floris Knigg