De dagen worden korter, de feestmaand is alweer tien dagen onderweg. Vandaag, voordat de feestdagen losbarsten, stond er voor VVZ’49 nog één wedstrijd op het programma. Tegenstander van vandaag was SVM uit Maartensdijk. De geel-blauwen stonden met 11 punten twee punten achter onze groen-witte “Trots van de Eemweg”. En trots zijn wij zeker op onze jonge ploeg. De progressie die zij gemaakt hebben in dit halve jaartje is meer dan behoorlijk. Met 13 punten bivakkeren wij in de middenmoot, met in ons achterhoofd dat er ook wedstrijden zijn afgesloten waarin geen punten werden gehaald, maar waar dit wel tot de mogelijkheden had behoort. Vandaag moest “de kers op de taart” verdiend worden.
SVM is meer dan beloofd….
Vooraf probeer je altijd wat informatie in te winnen bij collega’s uit deze 4e klasse F, maar die info bleek deze keer niet echt kloppend. SVM bleek wel degelijk een goed voetballend geheel te zijn. Met twee goed voetballende middenvelders en een snelle en gevaarlijke vleugelspits had VVZ in de beginfase de handen vol aan de gasten. Het begon met een gevaarlijke volley waarna enkele minuten later Floris de Boer een bal van de lijn kopte. Tussendoor werd een doelpoging van dezelfde Floris door de SVM grensrechter afgevlagd. In de tegenaanval verdween een inzet van Floris Knigge naast de goal. Misschien wel tegen de verhouding in kwam VVZ op voorsprong. Floris de Boer wist een zenuwachtig opererende verdediging van SVM de bal te ontfutselen en richting de goal te gaan. Hij trok een verdediger mee en ook de keeper koos logischerwijs voor de korte hoek. Het “balletje breed” op Guus Parinussa was de beste keuze en één van de makkelijkste doelpunten uit zijn prille loopbaan was het gevolg, 1-0. VVZ’49 leek bevrijd en kwam hierdoor wat beter in zijn spel. Toch moest het toezien dat SVM vooral met enkele corners voor het nodige gevaar zorgde. Een prima keepende Daan van der Vliet, maar vooral een uitstekend spelende Tim Schilder hielden samen met hun collega verdedigers toch redelijk gemakkelijk de “nul”. Tim Schilder moest de laatste weken lijdzaam toezien dat “zijn” rechtsback positie was ingenomen door Danny Meerding. Vandaag kreeg Tim het vertrouwen van de trainer en mocht hij op een (voor hem) vreemde positie , centraal in de verdediging, in de basis starten. Hij heeft het vertrouwen niet geschaad….integendeel. In de laatste tien minuten werden Hafkemeijer (SVM) en Cemal Kurt nog op de bon geslingerd. Floris de Boer kreeg er ook eentje op slag van rust. Het zouden bij lange na niet de laatste kaarten van deze middag worden.
Bliksemstart in “gele” tweede helft…
De tweede helft begon voor VVZ’49 zeer voortvarend. Er stonden hooguit 30 secondes op het scorebord toen een aanval door Danny werd opgezet. Hij kreeg de bal weer terug langs zijn geliefde rechter zijlijn en slingerde de bal richting de goal. De keeper kwam met een luide “LOS” van zijn lijn, maar de bal leek gecontroleerd te worden door de borst van één der verdedigers. Zijn borstkas stond echter niet goed afgesteld, waarop de bal richting de goal stuiterde. De aanstormende Guus Parinussa gaf de bal het laatste zetje. Of dat zetje nou voor of achter de doellijn was, maakt ons niks uit. Guus krijgt het voordeel van de twijfel, en dus de goal op zijn naam. Het bleek een beetje de genadeklap voor SVM. VVZ wist de tweede helft het spel beter te controleren en wilde de voorsprong wat comfortabeler maken. In de 52e minuut was Guus tot twee keer toe dicht bij zijn hattrick en ook Floris de Boer kwam (in dezelfde aanval) een teenlengte te kort voor de derde goal. SVM wist de achterstand niet te verkleinen. Enkele corners waren wel met enig gevaar, maar het Maartensdijks vizier stond verre van scherp.
Déjà vu naar Lahoz
Met nog een kwartier te gaan leek het pleit beslecht te worden. Een vlammend schot werd door de keeper op de vuisten genomen en de terugspringende bal werd door Tristan Schaap binnen gekopt. Tristan en zijn makkers vierde de 3-0 uitbundig en de scheidsrechter wees naar de middenstip. Echter, de vlaggenist bedacht zich dat de enige redding een vlagsignaal was. De scheidsrechter keurde dit vlagsignaal met een corrigerend vingertje af, kwam later toch naar de zijlijn gelopen en leek deze discussie ook te winnen. VVZ stond klaar op eigen helft om SVM weer te laten aftrappen. Wat de vlaggenist te melden had weet niemand ,maar de scheidsrechter keurde de goal alsnog af. In het discussiërende tumult kregen Alemdar Kurt en zijn assistent Gijs Schaap allebei een gele kaart, terwijl zij alleen maar om een uitleg vroegen. ”Wij hadden het idee dat wij het Nederlands elftal waren” …. Deze reactie sloeg vooral op de scheidsrechter De gele kaarten norm ging nog verder omlaag. In het laatste kwartier trok de leidsman nog 4 keer geel, eerlijk verdeeld over beide teams. Vlak voor tijd scoorde SVM nog de aansluitingstreffer, maar verder liet VVZ’49 het niet meer gebeuren. Daar konden zelfs de 9 minuten blessuretijd niks aan veranderen. Na afloop verklaarde de scheidsrechter inderdaad dat de norm van de gele kaarten, vooral door "de vele frustraties en gemene overtredinkjes" naar omlaag ging....
De kers op de taart
Hij zit erop, de kers op de taart is binnen. VVZ’49 sluit de eerste seizoenshelft af met 16 punten uit 11 wedstrijden. Een bekwaam trainer uit de regio rekende aan het begin van dit seizoen voor dat er gemiddeld 4 punten per 3 wedstrijden gehaald moest worden om aan de goede kant van de score te blijven. Wij zitten dus op koers. Dinsdag luiden wij het kalenderjaar uit. De pijntjes kunnen genezen en de spelers kunnen met trots terug kijken op de eerste elf wedstrijden. Op dinsdag 3 januari gaan wij weer verder met onze missie……
Namens de spelers en staf wens ik iedereen mooie feestdagen en een fantastisch en gezond 2023. Wij zien u graag weer aan de Eemweg.