• Trainer Hans Renes blij met terugkeer bij VVZ’49

    9 aug 2022 Gijs Schaap
  • ‘Jeugdvoetbal hoort echt bij mij’

    Hans Renes (58) is al vanaf zijn allerjongste jeugd op plezierige wijze besmet met het voetbalvirus. Na een rondreis die hem voerde langs de velden van SO Soest, SEC, FC Utrecht, Victoria en Spakenburg komt hij weer terug naar de vereniging waar het voor hem allemaal begon. In dit nieuwe seizoen is hij de trainer/coach van VVZ’49 O12-1.

    Al meer dan vijftig jaar actief met voetbal. Hans Renes, in het dagelijks leven actief als vestigingsmanager/sportmanager bij Helden Opvang, ademt, eet en drinkt voetbal. ,,Zolang ik mij herinner voetbal ik”, trapt Hans af. ,,Ik ben als heel klein jochie begonnen bij SEC, ik zal een jaar of 5/6 geweest zin. Toen ik 8 was ben ik samen met Willem de Vries naar VVZ gegaan. We speelden toen nog op de Ferd. Huycklaan, waar nu het Gildeterrein is. Prachtige tijd. Wassen in een fonteintje. De vereniging was nog heel pril, wij ook trouwens.”

    Voetballen op straat

    Maar ook in die prille jeugd was het voetbal, voetbal en nog eens voetbal voor Hans. ,,Voetballen deden we op straat. Wij woonden op de Krommeweg in ’t Hart. Overal kon je wel spelen. Je kent het wel, garagedeuren waren het doel. Later voetbalden we op een veldje achter drogisterij De Pil met jongens uit de buurt en die speelden bij SEC, VVZ, Hees en SO Soest. We maakten competities en voetbalden tot het donker werd. Ach, we hadden niet veel nodig. Het was het enige vertier. Thuis hadden we het niet breed, maar ik heb een mooie jeugd gehad.”

    Hans moet diep in zijn geheugen graven om zijn eerste VVZ-trainer op te diepen. ,,Volgens mij was dat Jimmy van de Kasteele. Ik heb veel trainers gehad bij VVZ. Jan Veerman staat mij goed bij. Hij heeft mij bij het eerste gehaald. We hadden een mooi team met mannen als Cees-Jan de Vries, Johnny Brouwer, Willem Pothoven, Hajo Groart, Wim van de Pol en Johan Schmit. Speelden we tegen clubs in van die kleine dorpjes. Rijen dik stond de plaatselijke bevolking langs lijn.”

    Jeugdtrainer

    Op relatief jonge leeftijd werd Hans jeugdtrainer. ,,Ik was 16 jaar en Joop Aalderink was trainer van VVZ C-1. Hij vroeg mij als assistent. Bij een van de eerste groepjes die ik trainde speelde Allard Faas, de latere filmmaker. Later kwam ik hem tegen toen hij een film maakte over buurtsportcoaches. Ik kijk met plezier en ook wel een beetje trots terug op die eerste jaren bij VVZ als jeugdtrainer. Trots ook omdat ik die unieke lichting heb mogen trainen. Overigens die jongens hadden dat talent al in de wieg. Je kent de namen wel; Ruben de Goede, Bulent Kurt, Jordie Brouwer, Hidde Reitsma, Gijs Schaap, Eric Grauwmeijer, Robin Duit, Jan van der Meij. Bijna al deze jongens hebben het eerste gehaald en sommigen zijn ook nog verder gekomen in het amateurvoetbal. VVZ heeft jarenlang kunnen teren op die goede lichting. Later heb ik ook andere talenten mogen trainen zoals Saddy en Rick de Koning, Max van Wakeren, Maarten Jan Belt en Oskar van Logtenstijn.”

    Andere verenigingen

    In 2004 vertrok Hans bij VVZ en Henk van Asch haalde hem naar SO Soest. De reden van zijn vertrek is na al die jaren niet meer relevant. Hans: ,,Ach, verschil van inzicht, dat komt in de beste families voor. Achteraf gezien is het helemaal niet verkeerd geweest om ook bij andere verenigingen in de keuken te kijken. Ik heb bij SO Soest veel geleerd. Mooie jaren gehad met onder meer Nico van Ginkel, Wilfred Janmaat, Perry Roos en Arnoud Boer. Samen met Bram Bartels en Arnoud het G-voetbal opgezet. Ook bij de blauwen trainde ik een sterke lichting. Later ben ik assistent van Henk van Asch bij het eerste geworden, werden we kampioen van de derde klasse. Ook mocht ik het derde selectieteam trainen.”

    Na SO Soest volgden andere mooie verenigingen. Hans werd hoofdjeugdtrainer bij SEC. ,,Ik werd gevraagd door Bren Bijlard en Mark Timmer. We groeiden in drie jaar tijd van één F-team naar veertien jeugdelftallen. Het tweede jaar SEC deed ik in combinatie met FC Utrecht waar ik clinics op locatie deed. Ik werd gevraagd om samen met Nick Vreman de O-10 van FC Utrecht te trainen. Bij de FC deed ik ook, onder leiding van Ab Plugboer, de talententrainingen.”

    ,,Tussendoor heb ik ook nog een jaartje de allerjongste jeugd bij VVZ getraind, daar kom ik zo op terug. Na FC Utrecht en een korte periode bij Victoria klopte Spakenburg op de deur. Mustafa Aksit had mij daar getipt. Wat een club, daar staat voetbal voorop. Een en al voetbal daar. Ik werd trainer van de O-13 en O-14 en de onderbouw. Heb heel veel geleerd van Maurice Pot die in het vissersdorp werkzaam is als hoofd jeugdopleiding. Qua organisatie mag je Spakenburg zeker een semi-profclub noemen.”

    Mantelzorg

    Ondertussen had het voetbaldier, samen met zijn broer en zussen, zijn handen vol aan de mantelzorg voor zijn zieke ( en inmiddels overleden) moeder. ,,Een zware tijd”, blikt Hans terug. ,,Daar leer je van. Dat voetbal niet het allerbelangrijkste is. Ik ben dan ook gestopt bij Spakenburg. Maar ik heb ook geleerd dat sport en het verenigingsleven heel belangrijk zijn, voor troost en verwerking.”

    Na het overlijden van zijn moeder kreeg Hans meer tijd in zijn agenda voor het beoefenen van zijn geliefde hobby. ,,Aart Bosman belde precies op tijd. Hij vroeg aan mij of ik zin en energie had om de talentvolle O11-1, nu dus de nieuwe O12-1, van VVZ’49 te trainen. Daar had ik wel oren naar! Terug naar de plek waar het voor mij allemaal begon. Het is een cliché, ik weet het, maar zo is de cirkel wel rond voor mij. Terug naar de Eemweg, waar ik mij nog altijd thuis en welkom voel.”

    Veters vastmaken

    ,,Weet je wat zo leuk is? Ik heb die jongens van de O12-1 al getraind op het moment dat ik een paar jaar geleden een seizoen lang vijf- en zesjarigen bij de club trainde. Die jochies maakten toen voor het eerst kennis met voetbal in het algemeen en VVZ in het bijzonder. Het is toch hartstikke leuk als je dan na zes jaar ziet dat die kids van toen, in al hun speelsheid, ik heb hun vetertjes nog vastgemaakt, inmiddels leergierige voetballertjes zijn geworden.”

    Hans haast zich erbij te zeggen: ,,Overigens die speelsheid moet natuurlijk niet verdwijnen. Kinderen zijn geen mini-volwassenen, maar nog altijd kinderen die vooral plezier in het spelletje moeten beleven. Zij mogen ook dromen van een mooie voetbaltoekomst en toeleven naar een volgende training en/of wedstrijd. Kids tot 12/13 jaar zijn nog volop te ontwikkelen. Ik ben ervan overtuigd dat plezier altijd hand in hand gaat met presteren. Als je kinderen leert hoe ze beter kunnen voetballen en ze zelf merken dat ze vooruit gaan dan is voetballen zo leuk, voor zowel de spelers als de trainers.”

    Jeugdvoetbal

    ,,Jeugdvoetbal is echt mijn ding, je moet senioren getraind hebben om dat te ondervinden. Ik heb mooie tijden gehad met het trainen van senioren bij zowel VVZ, SO Soest en SEC. Maar ik ben er achter gekomen dat jeugdtrainen echt bij mij hoort.”

    Toekomst VVZ

    Hoe Hans de toekomst van VVZ’49 ziet? ,,Leuk dat je het vraagt. Ik ben natuurlijk al een tijdje weggeweest maar heb VVZ natuurlijk wel gevolgd. Er is een aardige O16-groep heb ik begrepen. Daar kan de club op termijn van profiteren. VVZ heeft natuurlijk mindere jaren met de seniorenselectie achter de rug, maar ik heb begrepen dat er hard gewerkt wordt om weer terug te komen. Mijn advies; neem de tijd en zorg vooral dat het plezier en de energie weer in de vereniging terugkomen.  Ik wil daar graag, samen met Barry van den Berg, aan bijdragen met het trainen en coachen van de O12-1. Alle aandacht voor die kinderen, die staan centraal. VVZ’49 is voor mij nog altijd die unieke voetbalclub met passie, plezier en gezelligheid. Ik verheug mij op het komende seizoen. We gaan er een geweldige tijd van maken!”