• Ruud Prior kijkt terug en vooruit op ‘Mooie tijden’ bij VVZ

    9 nov 2022 Gijs Schaap
  • Ruud Prior werd bij de algemene ledenvergadering, tot zijn eigen verrassing, uitgeroepen tot lid van verdienste van VVZ ’49. Hij was (en is) in drie verschillende periodes bestuurslid en vervult nog veel meer taken voor zijn club. Wij zochten hem op en kregen een mooi inkijkje in het voetbal- en clubleven van het kersverse lid van verdienste.

    Blauwvinger
    ,,Ik ben een Zwolse Blauwvinger”, zegt Ruud Prior lachend. Formeel heeft hij natuurlijk helemaal gelijk. Ruud werd in december 1968 geboren in de Overijsselse hoofdstad. ,,Maar zes weken later nam mijn vader de tandartspraktijk van Ten Berge aan de Steenhoffstraat over. Vanaf dat moment werd ik van een Blauwvinger een Soester Knol.”

    De eerste 42 dagen van zijn leven in Zwolle hebben geen extra warme gevoelens opgeleverd voor de plaatselijke voetbalclub. ,,Nee, ik heb helemaal niks met PEC Zwolle. Vroeger ging ik wel eens bij De Graafschap kijken samen met Marcel van de Graaf. Veel leukere club.”

    Nassauplantsoen
    Ruud groeide op aan de Margrietlaan, op een cornerafstand van de praktijk van zijn vader, die in 1977 zijn praktijk verhuisde van de Steenhoffstraat naar het Nassauplantsoen. ,,Wij woonden naast Haringsma en Van Veeren de notaris. Met Wouter van Veeren zat ik op school. We voetbalden op het grasveldje aan het Nassauplantsoen. Ja dat liep geweldig af, maar dat deerde ons niet. Ook de hondenstront maakte ons niet veel uit. Ik kwam wel eens thuis met een broek onder de viezigheid. Het gebeurde ook dat we weggestuurd werden door de politie. Hadden de bewoners van Hoog Soestdijk weer gebeld. Wij vonden die mensen ‘zeikerds’. Mooie tijden, we waren hele dagen buiten!”

    Keeper
    ‘Mooie tijden!” Tijdens ons gesprek herhaalt Ruud die opmerking een aantal keer. Hij kan dan ook met smaak vertellen over zijn jeugd en zijn jaren bij VVZ. Plezier heeft altijd de boventoon gehad in de bijna 48 jaar van zijn lidmaatschap. ,,Ik ben vanaf januari 1975 lid van VVZ, waar ik als veldspeler begon. Maar ik kwam er al snel achter dat keepen mij beter lag. Tot en met de A-junioren (tegenwoordig O19) heb ik op het doel gestaan. Daarna ben ik gestopt omdat de studie te veel tijd opslokte.”

    Opnieuw een gouden jeugdherinnering: ,,Mooie tijd gehad met jeugdleider Joop Vos. Hij had allerlei boormachines in zijn auto en als we dan op weg waren naar Leusden, Amersfoort of Spakenburg, dan stuiterden die machines door de auto. Ik heb ook bij Maas Renes in de auto gezeten. Hij had een lesauto en als je naast hem zat dan waarschuwde hij streng dat je niet ‘met je poten aan de pedalen mocht komen!’. Ha, ha, nee ik heb die neiging altijd kunnen onderdrukken.”

    Koude Tenen Toernooi
    Het maatschappelijk leven bracht Ruud een goede baan bij de ING, waar hij nog altijd werkzaam is. VVZ kwam opnieuw in zijn leven na een telefoontje van zijn vriend Marcel de Graaf. ,,Het was het Tiende Koude Tenen Toernooi en Marcel deed mee met een team van LTC. Ze hadden allemaal goede voetballers, maar zochten nog een keeper. Nou dat leek me we wat. Ik kwam in een warm bad met een team waarin mannen als Erwin Vogel, Bela Bohus en Leo ‘Lama’ Groeneveld speelden. We wonnen het toernooi ook nog en ik was de minst gepasseerde keeper. Die boerenkool na afloop smaakte prima en later belde Marcel mij opnieuw en nu met de vraag of ik de keeper wilde worden van het nieuwe VVZ 4. Daar had ik wel trek in. Een leuk, succesvol, team waar later ook nog de broertjes Van Buiten en Roy van de Giessen ons kwamen versterken.”

    Penningmeester
    Zo rolde Ruud weer de club in waar hij op jonge leeftijd begonnen was. ,,En zo kwam ik ook weer in aanraking met het vrijwilligersleven. In het clubblad las ik dat er barpersoneel werd gezocht. Ik heb een tijd lang in mijn studententijd een sociëteit gerund en bij MHC Soest, waar mijn moeder vrijwilligerswerk deed, heb ik ook achter de bar gestaan. De ervaring had ik al, dus een kleine moeite om dat ook bij VVZ te doen.”

    Van het een kwam het ander, want bestuursleden kregen de veelzijdige Ruud in het oog. ,,Henk van der Pol sprak mij aan. Ze zochten een penningmeester en zo ben ik het bestuur ingerold. Ik heb die rol zes jaar ingevuld. Een periode later was het een andere voorzitter, Sjoerd Vegter, die mij teruggehaald heeft in het bestuur. Ik werd verantwoordelijk voor het kantinebeheer.  Dat heb ik een aantal jaar gedaan totdat ik het te druk kreeg op mijn werk.”

    Ondertussen hield Ruud zich ook bezig met het toernooi dat hem een paar jaar eerder terugbracht aan de Eemweg. ,,Het Koude Tenen Toernooi (KTT) heb ik vanaf editie dertien samen met Robert van As mogen organiseren. Dat hebben we gedaan tot en met editie 25 en daarna hebben we de afleveringen dertig tot en met 33 gedaan. Inmiddels is de organisatie in de vertrouwde handen van  Daniël Rademaker en Niels van Rees.”

    Kleine Tenen
    Ook dat befaamde KTT (ook wel de officieuze nieuwjaarsreceptie van voetballend Soest genoemd) kleuren de herinneringen van Ruud. ,,Ook mooie tijden ja. In de loop der jaren hebben we er allerlei labels aangehangen, zoals het Oude Tenen Toernooi voor veteranen, Het Kleine Tenen Toernooi voor jeugdleden en het Vrouwen Tenen Toernooi. Dat Kleine Tenen Toernooi was een idee van de toen nog piepjonge, 10-jarige, Tristan Schaap. Ha, ha, Aart Bosman vroeg hoe wij het in onze hoofd haalden om een kleine jongen zo’n toernooi te laten organiseren. Maar toen hij hoorde dat Tristans vader Gijs en ik in de Raad van Advies zaten was die wel om.”

    Warm eten van Dorothé
    Momenteel is Ruud bezig met zijn derde bestuursperiode. ,,Ik ben inmiddels al een aantal jaar secretaris. Vooraf heb ik wel gevraagd wat er van mij verwacht werd. Mijn tijdsindeling is namelijk wat anders geworden dan in die vorige periodes. Ik woon nu samen met Astrid. In mijn vrijgezellentijd was ik letterlijk dagen achter elkaar op de club. Dan at ik letterlijk mijn avondeten op donderdagavond in de kantine waar Dorothé van den Hengel een warme maaltijd voor mij bereidde. Bardienst draaien als het eerste thuis speelde en dan na afloop naar Café Centraal een spareribs eten bij Toon.”

    Als je met Ruud Prior over zijn tijd bij VVZ spreekt lijkt het erop alsof hij nauwelijks enige moeite heeft hoeven te doen om al die taken uit te voeren. ,,Klopt! Ik heb het altijd met veel plezier gedaan. Daarom was ik eerlijk gezegd ook wel verrast toen ik tijdens de vergadering tot lid van verdienste werd uitgeroepen. Toch een mooi lijstje samen met Jan Schols en Gijs Schaap. Ik dacht altijd dat een zittend bestuurslid niet die titel kon krijgen, maar Robert Jan Boers had mij voorgedragen. Ja, natuurlijk ben ik er trots op. Die waardering is erg fijn.”

    Mooie tijden!
    Ruud vermaakt zich nog altijd prima bij VVZ en hoewel het eerste elftal op een veel lager niveau speelt dan in de hoogtijdagen ziet het kersverse lid van verdienste ook daar wel de charme van in. ,,Er spelen nu zoons in het eerste team waarvan hun vaders ook in het eerste hebben gespeeld. Da’s toch prachtig. Ik wil niet te veel naar vroeger kijken. We moeten constateren dat de voetbalbeleving anders is geworden. De jeugd heeft andere interesses. Corona heeft ook niet meegeholpen natuurlijk. Maar toch staan we er mooi voor als VVZ, de beleving is er en er worden mooie dingen georganiseerd. Plezier hebben met elkaar en mooie tijden beleven. Daar gaat het om!”