Sommige wedstrijden sta je als jury elkaar aan te kijken wie van een belabberd spelend elftal nog enigszins redelijks speelde, sommige wedstrijden wordt er zo goed gespeeld dat je haast niet kunt zeggen wie nou net beter was dan de andere spelers.
En afgelopen zaterdag was er één van de laatste categorie. Grensjager Teus Verwoerd zag zelfs op een met bladeren bedekte lijn wanneer de bal uit was, trainer Muslu Nalbantoglu wisselde goed in een al goed spelend elftal. Daan van der Vliet pakte elke terugspeelbal en zo kunnen we wel even (gekscherend) doorgaan.
Het serieuze verhaal is dat het hele elftal goed speelde en elke speler wel de bon had kunnen krijgen. En als dat het geval is gaat de spreekwoordelijke lat een stuk omhoog en wordt de toch al kritische jury een tandje kieskeuriger.
Een goede eerste helft moet doorgetrokken worden in de 2de helft, acties moeten rendement opleveren en mogen niet zolang worden doorgevoerd dat een schop tegen de enkels op de loer ligt.
En met die kritische blik was er volgens de jury maar 1 man die deze zaterdag de bon mocht krijgen. Rick Burgman was zijn hele speeltijd gevaarlijk, uiterst effectief, had oog voor vrij staande medespelers, verdedigde op tijd mee en was 1 op 1 zijn dolgedraaide back de baas.
En daarom ging geheel terecht de bon naar onze flitsende linksbuiten.
15 November staat de jury weer langs de lijn, net zo objectief, net zo kritisch en net zo hoopvol dat de keuze weer moeilijk wordt.
MotM jury
Rob de Graaf (trouw supporter) , Marcel de Graaf (oud aanvoerder VVZ ’49-1) en Henk van der Pol (oud grensrechter VVZ’49 –1)