• Moeizame winst op een opportunistisch Schalkwijk. "Dit seizoen kunnen wij ook slechte wedstrijden winnen"

    23 mrt 2024 Robert Jan Boers
  •  

    De gedachten gaan terug naar begin November. In de nadagen van de herfst liet VVZ’49 drie hele dure punten liggen in de uitwedstrijd tegen Schalkwijk. We hebben het niet meer over het veld van Schalkwijk, ook niet meer over de gemiste penalty of andere zeperds. Het was toen het eerste verlies van deze competitie. De herfst maakte echter geen plaats voor de winter, maar greep de macht. De winter verloor de strijd, net zoals het voorjaar, dat ook geen grip krijgt op deze hele langs herfst. Vandaag speelde wij de thuiswedstrijd tegen Schalkwijk in een decor waarbij Vivaldi’s  “Vier Jaargetijden” zeer passend thuis zou horen…..

    Alemdar Kurt kon vandaag niet beschikken over Cemal Kurt (schorsing) en Thijmen Volmer (blessure) . Kyliam Boers zat na een slepende rugblessure wel weer bij de wedstrijdselectie en zat warm ingepakt op de bank, geflankeerd door Jip van Schadewijk (niet geheel fit), Chris Rademaker, Chris van Dijk, Tiego Tjeerdsma (allen 2e) en Sven van de Munt (JO18-1).

    Beau's moment of fame

    Pupil van de Week Beau Bruijnzeels mocht de aftrap nemen. Slalommend langs de spelers van Schalkwijk alsof zij er niet stonden, kreeg ook de keeper het nakijken. Zijn onvergetelijke dag was nu al geslaagd.

    Valse start met belabberd vervolg

    De start van de thuisclub was uitermate belabberd. VVZ ’49 dacht direct de aanval te zoeken, verloor de bal en schakelde beroerd om. Een verkeerde keuze maakte dat Schalkwijk van buiten de “zestien” kon en mocht uithalen. Het schot werd door Daan van der Vliet nog gekeerd, maar de rebound verdween wel tegen de touwen. Binnen de zestig tellen kreeg VVZ ’49 een dreun te verwerken. Een doelpunt tegen in de eerste minuut betekent echter wel dat er nog minimaal 89 minuten over zijn om dit recht te breien. Toch viel de 0-2 bijna eerder dan de 1-1. Wederom een matige verdedigende actie dwong Danny tot een uiterst noodzakelijk, maar ook risicovolle ingreep. De scheidsrechter keurde deze ingreep goed, maar er zullen ook zat leidsmannen gweest zijn die in zo’n geval richting de stip gewezen hadden. VVZ ’49 kwam dus met de schrik vrij en pakte de draad weer op. Met nog 85 minuten te spelen was er nog tijd zat. Tristan draaide een fraaie corner met behulp van de wind bovenop de lat en een tweetal afstandsschoten waren te makkelijk om de Schalkwijk doelman slapeloze nachten te bezorgen. Met ruim een kwartier op de klok trok VVZ ’49 dan toch de stand weer gelijk. Floris de Boer werd met een mannetje in zijn rug prima aangespeeld. Met de juiste balsnelheid wist hij prima weg te draaien van zijn directe tegenstander, zocht de achterlijn op en trok het leer gevaarlijk voor. De instormende Rick Burgman kwam goed voor zijn man en werkte het speeltuig tegen de touwen. D’r op en d’r over was het devies, maar zo gemakkelijk was het allemaal niet. VVZ ’49 had veel moeite met de opstelling en instelling  van Schalkwijk. Vooral de gedrevenheid en felheid waarmee de Schalkwijkers deze wedstrijd aanpakten is normaliter een wapen van VVZ ’49. VVZ ’49 kon er met vlagen geen vinger achter krijgen. Danny schoot nog wel hard voorlangs, maar enkele minuten later moest Dylan alles uit de kast halen om een eigen foutje met een prima “block” te neutraliseren. Toch kwam Schalkwijk voor de tweede keer op voorsprong. Een hoge bal werd richting het strafschopgebied van VVZ ’49 geschoten. Afspraak was om hoge ballen VOOR de stuit te verwerken en zeker niet “in duel” te komen. In dit geval was het teveel gevraagd, de bal kwam dwarrelend door de wind naar omlaag, duels werden te kinderlijk verloren en de 1-2 lag zomaar weer achter Daan. Niks aan de hand, er zijn immers nog 62 minuten te voetballen. Van die 62 minuten hadden wij er maar 6 nodig om weer op gelijke stand te komen. Wederom een ijzersterke Floris wist de bal goed te controleren en Hamse aan te spelen. De tot dan toe ongelukkige Hamse nam de bal aan en draaide zich goed vrij. Half in de draai en half vallend schoot hij de bal in het uiterste hoekje van de goal. Vlak voor rust werd een schitterend doelpunt van Rick nog afgekeurd vanwege buitenspel, maar enkele tellen later bracht Floris de Boer een net wat lekkerder smaakje aan de thee. Het was een aanval over vele schijven. Via Danny, Floris en Hamse kwam de bal wederom weer bij Danny. Zijn schot werd moeizaam door de keeper tegengehouden, maar de bal kwam prima richting de krullen van Rick. Zijn kopbal verdween echter op de lat, maar ook deze bal kwam weer bij een goed mannetje terecht. Floris de Boer had niet veel moeite om dit chaotisch tafereel te doen stoppen met een doelpunt. Zo werd een zeer moeizame eerste helft afgesloten met een gelukkige voorsprong.

    Niveau wilde maar niet omhoog

    De tweede helft startte met goede bedoelingen, maar behoudens een schot over de kruising van Floris de Boer lagen wij de eerste tien minuten behoorlijk onder druk. Daan en Dylan waren beide een keer belangrijk met een prima safe, maar het was een uitstel van executie. “De drie-drie kon je aan zien komen”.  Er gingen een grof aantal foutjes aan vooraf, maar toen een Schalkwijk speler de bal net buiten het strafschopgebied over Daan heen wist te lepelen, moesten wij tot onze spijt toegeven dat de eerder geciteerde woorden flink wat waarheid herbergden. Er was nog niet veel aan de hand, er waren immers nog 35 minuten te voetballen….. Van die 35 minuten hadden wij er dit keer maar 4 nodig om weer op voorsprong te komen. De ijzersterk spelende Rick Burgman onderschepte rondom de middenlijn de bal en stoomde op richting vijandelijke doel. Zijn “balletje” op Roan was prima en ook Roan zette op zijn beurt de directe tegenstand aan de kant. Vanaf de achterlijn trok hij de bal voor op Floris en zulke ballen zijn voor Floris “kat in het bakkie”. VVZ ’49 stond wederom op voorsprong. Nu was het zaak om deze nu ook eens vast te houden, of liever nog uit te breiden. Dit had Roan twee minuten later al kunnen bewerkstelligen, maar zijn inzet verdween op de paal. En daar waar het eerste uur van alles gebeurde op het veld, bleek het laatste half uur gekoppeld te zijn aan de spreekwoordelijke “nachtkaars”. De ijskoude hagel werkte misschien wel wat verlammend. Tristan schoot nog een vrije trap langs de verkeerde kant van de paal en Schalkwijk kopte een voorzet nog naast Daan op de paal. Beide trainers brachten wat verse krachten binnen de lijnen, Floris schoot nog naast, maar dat was het dan ook wel . Veel meer stond er niet op het natgeregende schrijfblokje. Toen de uitstekend leidende scheidsrechter Venema uit Haarlem floot voor het einde, maakte de ontevredenheid snel plaats voor opluchting. De drie punten bleven in Soest.

    Eind goed, al goed

    Het was uiterst moeizaam, maar volgens de neutrale toeschouwer wel nipt verdiend. De complimenten waren voor Schalkwijk. Een team dat wilde voetballen en liet zien dat het op een vlak (kunstgras) veld veel beter uit de voeten kan dan op hun eigen (door de natuur en weersomstandigheden geteisterde) grasveld.

    VVZ ’49:

    Daan van der Vliet, Roan de Beer (’83 Sven van de Munt) , Danny Meerding, Wessel Kraaijeveld, Tristan Schaap, Tim Schilder, Matthijs Smit (’88 Kyliam Boers) , Dylan Nava Marquez, Floris de Boer (’88 Chris Rademaker) , Hamse Khadar (’75 Jip van Schadewijk) , Rick Burgman.

     

    Foto's van Silvia , klik HIER