Vooraf is het allemaal mooi te vertellen. Vandaag zouden wij met winst op 8 punten van de directe degradatieplaats komen. Het doel was uitgesproken, maar wel met de kanttekening dat NIET verliezen misschien nog wel belangrijker was dan de winst.
Haperende start….
De heenreis was, door een afgesloten oprit, er één met een stukje sightseeing Hilversum, maar een ieder was op tijd op het Kininelaantje. Iets wat over een gedeelte van de thuisclub (!!) niet gezegd kon worden. Hoofdtrainer en enkele spelers hadden last van een brug welke niet dicht wilde, waardoor er werd afgesproken de wedstrijd een kwartier uit te stellen. Door een haperend digitaal wedstrijdformulier kwamen hier nog 10 minuten bij.
Tegen drie-en rolde de veel te harde bal dan toch, en toen er uiteindelijk een leder speeltuig was gevonden die wel fatsoenlijk gekopt en geschoten kon worden konden de toeschouwers gaan zitten voor een spannend maar matig schouwspel tussen twee teams die strijden tegen degradatie.
De eerste speldenprikjes waren voor de thuisclub, maar Oscar stond tot twee keer toe op de juiste plek. Na een kwartiertje leek het erop dat VVZ’49 de staat van het erbarmelijke speelveld een beetje onder controle wist te krijgen en kreeg daarmee ook wat meer grip op het spel van ’t Gooi. Guus schoot een één op één inzet op de paal, waar deze met een egaal (kunstgras)veld gewoon in de goal was gerold. Pech voor VVZ’49 , maar even later presteerde ’t Gooi hetzelfde. Ook Floris was dicht bij met zijn kopbal en de overijverige Dylan kwam net een teenlengte te kort. Aan de andere kant was het soms verdedigen met kunst en vliegwerk waar vooral het slechte veld debet aan was. Vroeger was je blij dat je eind april nog op een grasveld voetbalde welke nog een groene teint had van het gras, maar tegenwoordig is zo’n veld niet meer te verkopen bij de hedendaagse voetballers. De rust werd met de brilstand bereikt.
Moeizame tweede helft....
De tweede helft was van VVZ kant een stuk magerder, maar werd geholpen door een kamikaze actie van ’t Gooi. We waren tien minuten onderweg toen Steyn een bal met het hoofd wilde wegwerken. Met dat hij het hoofd richting de bal wilde brengen, ziet hij een aantal noppen op zich afkomen. Zijn reactie was ook zijn geluk, want nog net op tijd wegdraaiend voelt hij de noppenpartij in zijn rug geparkeerd. Gevolg: een flinke “striping” op de rug van Steyn en een terechte rode kaart voor de speler van ’t Gooi. Nog ruim een half uur voetballen tegen 10 man, maar zelfs met die luxe weet VVZ’49 niet om te gaan. Steyn werd gewisseld voor Thijs Westerveld en even later ging ook Jordy eraf voor Quinten van Kooy. Twee verse maar ook jonge krachten centraal naast Delano in de verdediging. Hoe zuur is het dan dat na een achttal minuten ’t Gooi de openingstreffer op het scorebord zet. Oscar wist de zoveelste inzet te keren, maar dit keer werd de rebound knap en doeltreffend binnen geschoten. VVZ’49 moest nu de schroom van zich afgooien en meer de aanval opzoeken, immers, verliezen mag gewoon niet gebeuren. Roan de Beer en Thijs Hanraads kwamen nog binnen de lijnen, net als Karel Jacobs. Het waren pure noodgrepen van John van Loen. Zijn “vreemdelingenlegioen” telde op dat moment vijf A junioren en 2 tweede elftal spelers.
Venijn in de staart….
Zelfs met een man meer wist VVZ’49 maar bar weinig te creëren. Floris was aardig dichtbij maar zijn schot werd met een uiterste inspanning over de lat getikt. Aan de andere kant reageerde Oscar weer attent op een voorzet richting de lat. En als dan de eerste toeschouwers al aanstalten gaan maken om naar huis te gaan, viel alles dan toch nog voor éénmaal op zijn plaats…..en hoe!
We schrijven minuut 88. Roan wist over de linker flank nog nipt een bal binnen te houden en speelde zijn directe tegenstander uit. De voortzetting kwam terecht bij de Sebastiaan Kolff. “Kolffie” ergerde zich al 25 minuten lang aan het feit dat VVZ’49 maar niks met de meerderheid wist te doen en haalde zijn gram. Het schot vertrok van zijn pantoffel en stopte pas toen de bal met een heerlijk geluid het “drielandenpunt” van paal, lat en netbeugel bereikte. Daarna viel de bal naar beneden, achter de kalklijn. De ontlading was groot en toen ook de resterende 6 minuten blessuretijd voorbij waren was daar de opluchting. We moesten blij zijn met het ene winstpunt en niet treuren over de twee verliespunten. “t Gooi deed dat begrijpelijkerwijs wel. Na het laatste fluitsignaal lieten enkele spelers en trainer zich niet onbetuigd richting de scheidsrechter en zijn assistent aan VVZ zijde. De punten werden verdeeld en dat viel bij de thuisclub nog het zwaarst.
Opstelling VVZ’49
Oscar Kooij, Tim Schilder ('77 Thijs Hanraads) , Jordy Schimmel ('77 Quinten van Kooy), Steyn Boers ( Thijs Westerveld) , Delano Engelhart, Wessel Kraaijeveld, Sebastiaan Kolff, Dylan Nava Marquez, Sam van’t Veldt ('66 Roan de Beer) , Guus Parinussa ('77 Karel Jacobs) , Floris de Boer.
Foto's van de wedstrijd: Klik HIER