• Als koploper met meer verliespunten dan je directe concurrent weet je één ding zeker: winnen is geen optie, het is bittere noodzaak. En dan is zelfs een laagvlieger als Hooglanderveen ineens een potentieel bananenschilletje op het kampioenstraject.

    Maar gelukkig bleek VVZ niet van plan om uit te glijden. Sterker nog: de eerste de beste aanval leverde al een voorsprong op toen Ali als een roofdier op de rebound dook – 1-0. Daarna golfde het spel even heen en weer. VVZ miste op een teenlengte en aan de andere kant schoot een groengele spits in kansrijke positie... huizenhoog over.

    Kampioensgeluk? Misschien, want niet veel later gleed een ogenschijnlijk onschuldig schot van Jens door de handschoenen van de onfortuinlijke keeper: 2-0, en weg was de spanning. VVZ schakelde door naar feestmodus. Simeon nam het voortouw met twee treffers: één geplande, en één waarbij zelfs hij verrast leek dat zijn afzwaaier via de korte hoek binnenviel. Ach ja, als alles lukt...

    De tweede helft begon zoals de eerste eindigde: met een doelpunt. Simeon voltooide zijn hattrick vanaf de stip, al had hij daar wel een herkansing in de rebound voor nodig. Daarna was het vooral een kwestie van uitspelen, uitbollen en uitbouwen. Jens, Yorick en Ali voegden nog wat glans toe aan de score, eindstand: een keurige, niets-aan-de-hand 8-0.

    En toen… ja, toen werd het nog even rommelig. In de slotfase besloot scheidsrechter Verwoerd zijn innerlijke sheriff aan te boren en trok driemaal rood voor de gasten. Strikt volgens de regels – want beide teams waren vooraf nog gewaarschuwd voor de consequenties van bepaald taalgebruik. Aan de andere kant: Hooglanderveen was al voor rust knock-out en sleepte zich gefrustreerd naar het eindsignaal. Misschien had een beetje Oost-Indisch doofheid de wedstrijd als gastheer iets empathischer gemaakt.

    Goed nieuws kwam na afloop uit onverwachte hoek: concurrent Almere had punten laten liggen. Dat betekent dat VVZ na de lentestop in mei nog drie finales voor de boeg heeft – en allemaal thuis, als ware een mini-WK. De kers op de taart? De allerlaatste wedstrijd is… juist, tegen Almere.

    Wordt het een finale met vuurwerk, confetti en champagne? Of een zenuwslopend gevecht tot de laatste minuut? We gaan het meemaken. De vlag hangt nog niet uit, maar het touw is alvast op spanning gebracht