Samen met haar man en zoons Larz en Thim kwam Monique Brekveld in 2016 vanuit Zwitserland in Soest wonen. Larz ging voetballen bij VVZ’49 en Thim ging namens Red Stars de ballen in de bucket gooien. Het gezin maakte zodoende kennis met het verenigingsleven in Soest en zoals dat gaat, ook met het vrijwilligerswerk. Monique beheert, samen met Sigrid, Maaike, Yvonne en Petra de uitgifte voor shirts, broekjes en kousen, voor de jeugdteams van VVZ’49. Een minutieus klusje dat aan de enthousiaste Monique wel is toevertrouwd. ,,Dit moet je precies doen, want chaos ligt op de loer.”
De eerste indruk van het dorp Soest was direct goed voor Monique en het gezin. Zij vertelt over die dagen in 2016: ,,We zagen een mooi dorp, heerlijk centraal gelegen. We hadden een aantal jaar in Zwitserland gewoond, daarvoor woonden we in Almere. Onze zoon Larz wilde voetballen bij FC Wädenswil, daar hadden ze een ‘eeuwige wachtlijst’.”
Voetballen op een berg
In het Zwitserse Wädenswil speelde het verenigingsleven van de plaatselijke voetbalclub zich af op twee verschillende locaties. ,,Eén veld was bovenop de berg. Fantastisch uitzicht had je als je daar langs de lijn stond en de andere velden waren elders een flink stuk lager. Beide velden hadden ook een eigen kantine.”Hoe anders was dat in Soest, waar het gezin kennis maakte met een club die in de laaggelegen polder voetbalt en waar wachtlijsten niet nodig zijn. Was VVZ een bewuste keuze? Monique: ,,We hebben eerst rondgekeken welke club het beste bij Larz en bij ons zou passen. We kozen uiteindelijk voor VVZ. We vonden SO Soest te groot. Bovendien wonen we midden in het dorp, redelijk dicht bij de club. De ontvangst bij VVZ was goed. Larz kon gelijk meetrainen, de ouders waren spontaan en vriendelijk. Iedereen wil meehelpen er zijn geen rijlijsten nodig. We voelden ons thuis.”
Fanatieke voetbalster
Monique is zelf voetballiefhebber. Dus toen er een leider nodig was voor het team van Larz werd er niet tevergeefs een beroep op haar gedaan. ,,Ik heb zelf van mijn 12de tot 18de gevoetbald bij SV Klarenbeek in het gelijknamige dorp net onder Apeldoorn. Of ik fanatiek was? Ja, dat kun je wel zeggen. Maar altijd met respect naar tegenstander en scheidsrechter. Zo ben ik ook als leider. Wat voor een voetballer ik was? Spits. Ik scoorde veel ja. Ach…de good old days. Larz is een andere voetballer. Meer een nummer 10. Hij speelt met heel veel plezier in de JO17-2.”De VVZ-vrijwilligster verdedigde ook nog de groen-witte kleuren van de club. ,,Ja, ik heb bij het 35+ team gespeeld. Dat was heel erg leuk, maar helaas hadden we te weinig spelers. Dus bij deze een oproep aan de vrouwen van VVZ. Er moeten er toch genoeg zijn om weer een team te formeren.”
Beheer kleding
Vorig jaar kreeg Monique de verantwoording voor een pittige vrijwilligersklus, namelijk het beheer van de tenues voor de jeugdteams. ,,Margret Bosman heeft dat jarenlang gedaan”, vertelt Monique. ,,Toen zij ziek werd kreeg ik vraag van het bestuur of ik wilde waarnemen. Samen met twee andere moeders, Sigrid en Maaike, zijn we aan de slag gegaan. Uiteindelijk is het tijdelijk waarnemen een definitieve invulling geworden. Er zijn twee drukke momenten in een seizoen. Aan het slot en bij de start. Dat is dus innemen en controleren en vervolgens sorteren op maat en rugnummer in mei/juni. Bij de start in augustus uitdelen en alles nauwgezet registreren. We zijn alert op beschadigingen en vermissingen en spreken daar waar nodig de verantwoordelijke mensen op aan. Het is precies werk en chaos ligt op de loer als je dit niet goed organiseert.”Monique is werkzaam als financieel manager bij PwC, dus zaken goed organiseren en letten op details is voor haar dagelijks werk. ,,Ik ben altijd bezig met cijfers, lijstjes maken en controleren. Dus dit werk ligt mij wel. Wat ik mooi vind aan vrijwilligerswerk voor en bij VVZ’49 is de waardering van zowel de voetballers, de leiders en het bestuur. We hebben oliebollen en een krentenbrood gekregen en net voor de zomer was er een gezellige avond met veel VVZ-mensen bij Bowling Overhees. Leuk om zo ook andere vrijwilligers bij deze mooie club te leren kennen.”
Monique neemt ons mee naar de materiaalruimtes van de club. In het multifunctioneel gebouw, dat dienst doet als opwekker voor zonne-energie, kleedruimte en dus ook materiaalopslag zien we hoe schappen vol gevuld staan met tassen, shirts, broekjes en allerlei ander voetbalbenodigdheden. Het is de schatkamer voor een voetbalclub. ,,Wat een prachtige faciliteiten heeft deze club”, zegt Monique trots. ,,Zo kunnen wij goed ons werk doen.”
De toekomst
Hoe ziet deze vrijwilligster de toekomst van de club? ,,Eerlijk gezegd heb ik daar te weinig zicht op. Ik zie wel dat er bij VVZ door veel mensen hard gewerkt wordt om het iedereen naar de zin te maken. Met het beleid bemoei ik mij niet. Wat ik wel hoop is dat iedere jeugdcategorie minimaal een of meerdere teams heeft. Alleen zo kan deze vereniging groeien. Daarnaast hoop ik dat er nog altijd ouders zijn die zich willen aanmelden als vrijwilliger. Elke bijdrage helpt, of het nu in de kantine is, als trainer of leider of als helper op speciale voetbaldagen, het maakt niet uit. Zonder vrijwilligers geen club!”