Een geboren Tukker, opgegroeid in Alkmaar en ondertussen al jarenlang een gewaardeerd vrijwilliger bij VVZ ’49. VVZ-jeugdbestuurder Jos Frölich is een echte voetballiefhebber die in zijn Alkmaarse jaren een seizoenkaart voor AZ in de binnenzak had en die kaart zonder wroeging verruilde voor eentje van FC Utrecht omdat deze club nou eenmaal dichter in de buurt was.
‘Dooie voetbalkijker’
,,Ik ben nooit fanatiek voor een club geweest, ik ga naar het stadion om mooi voetbal te zien. Maar tegenwoordig ga ik liever naar de amateurs kijken. Ik kijk op zondag op teletekst waar er een leuke wedstrijd is. Dan ga ik naar Hercules, SO Soest of Hoogland. Mijn zoon zegt wel eens: ‘Mijn vader is een dooie voetbalkijker.’ Het gaat mij puur om het spel. Ik kan rustig een wedstrijd kijken en twee keer drie kwartier niks zeggen.”Dat is dus Jos Frölich, sympathieke ogen, zachte stem met licht West-Fries accent en het liefst op de achtergrond aan het werk. Als bescheidenheid rijkdom zou opleveren was Jos miljonair geweest. Een voorbeeld? ,,Bij VVZ riepen ze ooit ‘Hoogste van Soest, olé, olé…’. Dat zit absoluut niet in mijn aard.”
Jos blikt terug: ,,Toen ik 2,5 jaar jong was zijn mijn ouders van Twente naar Alkmaar verhuisd. Daar ben ik opgegroeid. Voetballen deed ik bij CSV Jong Holland uit Alkmaar. Daar heb ik tien jaar in het eerste gespeeld. Ik was (en ben nog steeds) stijf linksbenig en stond linksbuiten. Ik volg de club nog steeds. Mijn elftalmaatjes van toen zitten inmiddels in het bestuur. Elk jaar rond 8 oktober ga ik naar de feesten van Alkmaars Ontzet. Die zijn te vergelijken met de Gildefeesten hier in Soest. Je komt de mensen uit je jeugd tegen en aan een half woord heb je al genoeg.”
Getogen in het pittoreske West-Friesland en er elk jaar nog met veel plezier terugkeren. Wat brengt zo’n nuchtere Alkmaarder dan naar het midden van het land? Het antwoord is even klassiek als begrijpelijk: de liefde. ,,1981, ik was 23 jaar en op vakantie in Griekenland. Daar ontmoette ik Ingrid Meerts, dochter van Jean Meerts, de bekendste Belg van Soest (van de Staalwijklaan). Het werd geen traditionele vakantieliefde die ophield bij het eerste vliegtuig naar huis, want 42 jaar later zijn we nog altijd bij elkaar. We wilden trouwen en uiteindelijk kozen we voor Soest als woonplaats. Ingrid werkte bij dierenarts Komijn en was gehecht aan haar baan. We gingen wonen aan de Bazuin in Overhees.”
Tumult
Jos had het naar zijn zin in Soest maar bleef nog wel anderhalf jaar bij Jong Holland voetballen. ,,Ik ging wel eens kijken bij de clubs in Soest. Ook bij VVZ. Net op een verkeerd moment want er was een wedstrijd met heel veel tumult. Het Soester voetbal trok mij -toen- nog niet.”Daar kwam verandering in toen het echtpaar Frölich een gezin werd met de komst van Björn (1990) en Fabienne (1987). ,,Hans Renes woonde bij ons op het woonerf en Björn speelde veel met Hans’ zoon Jamie. Toen Jamie ging voetballen bij VVZ vroeg hij of Björn meeging. Björn werd lid op zijn vijfde en ik werd gelijk leider van zijn team.”
Zo maakte Jos kennis met VVZ. Hij probeerde ook nog even te voetballen in het vijfde elftal. ,,Samen met Aart Bosman in dat team gespeeld, maar door een opspelende hamstring gooide ik de handdoek in de ring. Ik werd vanaf dat moment actief vrijwilliger.”
Betrokkenheid
Toenmalig jeugdvoorzitter Marcel Kramer haalde Jos over om in het jeugdbestuur plaats te nemen. ,,Ik werd coördinator van de jongere jeugd. Het was halverwege de jaren negentig en in die tijd zat de groei er goed in. Wij hadden op een gegeven moment zelfs een F-10. Of er moeilijke kanten aan de functie zaten? Ik heb dat niet zo ervaren. Leiders zoeken was niet nodig. Iedereen wilde helpen. De kinderen voetbalden de hele dag. Mooie tijd. De beleving van de ouders en de kinderen toen was niet te vergelijken met de jaren later waar we steeds meer consumentengedrag opmerkten. In het ergste geval kwamen ze met 5 euro het terrein op en haalden de ouders ze uren later weer op. Gelukkig verandert die tendens weer. Ik zie de betrokkenheid toenemen, zowel bij de ouders als bij de jeugd.”Als jeugdbestuurder vervult en vervulde Jos veel klusjes. Zoals gezegd; dat doet hij het liefst achter de schermen. Hij beheert Sportlink, organiseert het wedstrijdschema en is man van dienst. ,,Ik heb ik er ruim twintig jaar opzitten in het jeugdbestuur. Samen met Marja van de Leij en Robert Jan Boers deden we geruime tijd de jeugdcommissie, de zaterdagdienst en de evenementen. Wij vonden dat we zichtbaar moesten zijn, dus we waren op de zaterdag het klokje rond aanwezig. Maar we deden natuurlijk veel te veel. Met de komst van Jan Scholts als jeugdvoorzitter ging er een nieuwe wind waaien. Nieuwe commissieleden zorgden voor verlichting van onze werkzaamheden. Met zijn drieën zijn we verder gegaan als de commissie wedstrijdzaken. Vroeger was de bestuurskamer als een huiskamer, gezellig en druk. Toen werden de formulieren nog fysiek afgehandeld, tegenwoordig gaat dat digitaal en blijft het rustig. Maar het is nog altijd leuk als er een leider binnenkomt en ons even bedankt voor de ontvangst.”
Twee risico’s
Zo bleef Jos al die jaren VVZ trouw, ook toen zoon Björn ging voetballen bij achtereenvolgens Spakenburg, Hoogland en CJVV. Jos blikt vooruit naar de toekomst van VVZ. Elke club heeft van oudsher zijn eigen karakter en cultuur. Voor een club is het daarbij heel belangrijk altijd dicht bij zichzelf te blijven, dat houdt het makkelijker elk lid tevreden te houden, met welke verschillende doelen ze dan ook lid geworden zijn. ,,Elke club kent twee risico’s, da’s geld en succes. Succes verblindt namelijk en met geld ga je rare dingen doen. Als club ga je qua beleid toch vaker achterover hangen als je successen behaalt of in een hogere klasse speelt. De diepte van deze valkuil hebben we bij VVZ '49 zeker ook meegemaakt. Ik juich de huidige situatie bij het eerste toe, waar jonge spelers van de club een kans krijgen en die ook pakken. De nieuwe voetbalpyramide werkt dat ook in de hand. Meer dan de helft van het aantal clubs gaat vierde klasse of lager voetballen. Dan ga je geen, meer of minder dure, spelers meer aantrekken. Je merkt nu ook al dat steeds meer clubs de stekker uit het topvoetbal trekken.”,,Bij VVZ proberen we van elke zaterdag een feestje te maken. Vele handen maken daarbij licht werk. Een van de uitdagingen die wij nu hebben is het demografisch plaatje. Zoveel jeugd is er de komende jaren niet in Soest en al helemaal niet in ‘ons’ deel van Soest. Daar moet je als vereniging ook mee dealen.”
Steentje bijdragen
Het vrijwilligerskader kent volgens Jos twee soorten. ,,Je hebt vaste vrijwilligers en incidentele vrijwilligers. In die laatste sector zijn na de coronaperiode wel redelijk wat mensen afgehaakt. Voor wat betreft het aantal vaste vrijwilligers zijn wij goed door de coronaperiode gerold. Waar VVZ goed in is? Wij zijn in staat de recreantenteams vast te houden. Het 4e, 5e en 6e zijn de 19-2 en 19-3 van voorheen. Ik heb dan ook echt respect voor de leiders van die lagere jeugdteams. Zij houden de toekomstige kaderleden enthousiast voor onze mooie club. Want; we hebben nooit te veel vrijwilligers bij VVZ. Iedereen is welkom om zijn steentje bij te dragen. Ik blijf wel voorlopig. Zolang ik niet met tegenzin naar de Eemweg fiets zie ik geen enkele reden om te stoppen.”