In november van het afgelopen jaar werd Jan Scholts (64) uitgeroepen tot lid van verdienste van VVZ.
Jan is jarenlang jeugdvoorzitter geweest. Binnen de jeugdafdeling was hij een inspirator en enthousiasmeerde hij de jeugdleden, hun ouders en de leiders.
Jan is Amsterdammer van geboorte en inmiddels is hij weer terugverhuisd naar de hoofdstad. ,,Ik ben in 1994 in Soest komen wonen. Als ik vertel dat ik getrouwd ben met Ida Scholten dan ben ik direct ‘de man van’. Veel mensen kennen elkaar in Soest en ‘Scholten van de bloemen’ is een begrip in Soest. Daar ben ik wel achtergekomen.”
Hardcore
Als Amsterdammer was Jan in zijn tienertijd fan van FC Amsterdam. ,,Ik heb toen een frisse weerzin tegen Ajax opgebouwd. Bovendien houd ik meer van werkvoetbal, zo speel ik zelf ook. Feyenoord is mijn cluppie.”
Jan noemt zichzelf een ‘hardcoreliefhebber van voetbal’. ,,Ik heb zelf gevoetbald bij Eendracht en bij RAP heb ik zaalvoetbal gespeeld. Toen onze oudste zoon Edo 6 jaar was hebben wij hem aangemeld bij VVZ. Het was de start van een jarenlang verblijf bij de club waar ik veel plezier heb beleefd en waar ik ook nog steeds met heel veel plezier naar toe ga.”
Bescheiden
Jan is bescheiden en realistisch als hij spreekt over zijn eigen voetbalkunsten. ,,Ik kan er niet veel van, ik moet het vooral hebben van mijn inzet. In 2000 ging ik meedoen met de Zamballers en ik ben nog altijd actief met het 7x7 op de vrijdagavond. Dat is een leuk spelletje waar ik mijn rustmomenten kan pakken. Op zaterdag probeer ik bij een van de elftallen van mijn zoons te gaan kijken. “
Toen Edo en Timo nog in de jeugd van VVZ voetbalden was Jan leider. ,,Ook bij de seniorenteams heb ik meegedraaid als leider. Nu mijn zoons respectievelijk in het vierde en zesde voetballen mis ik toch de aansluiting en voeling met de jeugd. Dat is de reden dat ik nu gestopt ben met mijn taak als jeugdvoorzitter.”
Met plezier terugkijken
Gestopt als jeugdvoorzitter dus. Maar Jan heeft nog altijd de sympathie en het clubgevoel voor de vereniging. Hij kijkt met plezier terug op de jaren in het jeugdbestuur. ,,In 2013 ben ik in het jeugdbestuur gekomen en daar werkte ik samen met onder meer Jos Fröhlich, Robert Jan Boers en Marja van der Ley. Na een jaar ben ik jeugdvoorzitter geworden. Ik vond het ontzettend leuk om te doen; met een ploegje mensen dingen organiseren.”
Waar haalde Jan dan de tijd vandaan? Met een gezin en een drukke baan is het toch lastig om energie en tijd te vinden voor een verantwoordelijke functie als die van jeugdvoorzitter. Jan is daar helder in. ,,Geen tijd? Dat vind ik geen excuus. Als je het werk leuk vindt, dan vind je die tijd. Het jeugdbestuur heeft mij altijd energie gegeven.”
Verbinding
,,Ik heb in al die jaren het accent gelegd op verbinding met de ouders en wij hebben er bewust voor gekozen om ook de recreatieteams belangrijk te maken. Daarnaast kwam ik tot de conclusie dat het organiseren van activiteiten buiten het voetbal om door een afzonderlijke commissie moest worden gedaan. Ik merkte dat de activiteiten er een beetje bijhingen. Zo is de jeugdactiviteitencommissie in het leven geroepen. De jeugdcommissie kan zo doorlopend met voetbal bezig zijn en de activiteitencommissie gaat aan de gang om activiteiten voor de jeugd te organiseren.”
,,Bij het samenstellen van de jeugdactiviteitencommissie hebben we ouders van verschillende leeftijdsgroepen benaderd. Gaat er nu een ouder van bijvoorbeeld de O-11 weg uit de commissie, dan wordt een vervangende ouder uit diezelfde leeftijdsgroep gezocht. Dat werkt goed. Het mooie, en misschien wel unieke, van onze vereniging is dat ouders verantwoording willen nemen.”
,,Het vrijwilligerswerk als jeugdvoorzitter is mij goed bevallen. De realiteit is dat je voldoening krijgt in het voor elkaar krijgen van bepaalde zaken, zoals bijvoorbeeld het oprichten van een jeugdactiviteitencommissie. Natuurlijk ging er wel eens wat mis, of waren er strubbelingen. Het is ook een beetje de voetbalcultuur dat mensen achteraf altijd een mening verkondigen. Daar moet je boven staan. Het is ook de charme van het voetbal. Het mag af en toe een beetje knetteren. Ik ben altijd met open vizier het gesprek aangegaan. In die acht jaar heb ik twee keer een casus moeten doorverwijzen naar de vertrouwenspersoon. Dat is overigens een prima mechaniek om willekeur te voorkomen.”
Jan is positief over de toekomst van de vereniging. Hij prijst de sfeer binnen VVZ ’49. ,,Vrijwilligerswerk binnen een vereniging, en daar is VVZ ’49 geen uitzondering onder, is alleen effectief als je erin slaagt om de mensen te motiveren. Het is vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Als bestuurlijk kader moet je dus altijd scherp blijven om mensen te blijven motiveren.”
Binding
,,Ik maak mij geen zorgen over de binding die de leden met VVZ hebben. Onze kinderen wonen in Amsterdam maar onze zoons komen ieder weekend terug om hier te voetballen. Dat zegt wel iets vind ik. Zij zijn daar niet de enigen in. VVZ heeft dan ook relatief veel seniorenteams. We zijn blijkbaar in staat om teams, die het goed naar hun zin hebben gehad tijdens de jeugdjaren, te behouden zodra ze in de senioren spelen. Het gaat om motiveren en verbinden en daar is VVZ succesvol in.”