• Op 15 juni is op 92 jarige leeftijd ons voormalig bestuurslid en oud eerste elftal speler Wim van Grol
    overleden.


    Wim van Grol is een man van de beginjaren van de vereniging. In de jaren dat VVZ’49 de fase van personeelsvereniging van Sanatorium Zonnegloren ontgroeid was en als echte voetbalvereniging zijn voetbalwedstrijden ging spelen, was Wim actief bij de vereniging betrokken.


    Vanaf het jaar 1961 dat VVZ’49 in de KNVB competitie speelt, is Wim een onderdeel van de eerste wedstrijdselecties van het eerste elftal. Als verdediger stond hij samen in die eerste jaren met Henk van Kooy in het hart van de verdediging. Slechts 1 maal wist hij het doel te vinden en wel in de met 2-3 van Hees verloren thuiswedstrijd van 18 mei 1963.

    Na zijn voetbaljaren in het eerste elftal speelde Wim nog enkele jaren met veel plezier in de
    veteranen.

    Wim was een man van de praktijk en dat is dan ook waarschijnlijk de reden dat Wim maar 1 jaar in het bestuur gezeten en wel in het seizoen 1966 – 1967. Maar zijn wellicht grootste verdienste voor de vereniging is wel dat hij bij het 20 jarig jubileum met zelfwerkzaamheid de vereniging een schitterend cadeau gaf.
    Wim, die zich had opgewerkt tot elektrotechnicus, die ook met hoge spanningen mocht werken, zorgde er in 1969 voor dat er een lichtinstallatie op het jaar daarvoor verkregen 2 de veld aan de Ferdinand Huycklaan gerealiseerd werd. 

    Tegenwoordig is dat een eerste vereiste voor een vereniging, maar in die tijd, toen er bij het licht van koplampen werd getraind, was het hebben van een lichtinstallatie een enorm bezit. Daarna was Wim altijd een trouw supporter van het eerste. Eerst samen met zijn jongere broer Henk en na het overlijden van zijn broer alleen. Altijd op de fiets en later toen het fietsen niet meer ging, met de scootmobiel. De gebroeders van Grol waren echte supporters. Trost op hun club, vol bewondering voor wat er gepresteerd werd, kritisch op wat er fout ging en tussendoor veel lol met elkaar hebbend.

    Wim van Grol was ook altijd iemand die je, door zijn verhalen uit vroeger jaren, altijd weer liet inzien wat voor een ontzettend grote sprong naar voren we gemaakt hebben. Heel beeldend werden de omstandigheden van de jaren 60 van de vorige eeuw naar voren gehaald en maar al te vaak werd je gewezen op de luxe waar we nu in leven.


    De laatste jaren werden de bezoekjes steeds minder en op zijn laatste bezoek begin van dit jaar gaf Wim aan mij zelf de reden op. “ik kom hier wel, maar ik ken steeds minder mensen” En na een praatje waarin hij nog even stil stond bij de mensen die onze vereniging ontvallen waren, nam hij afscheid, alsof hij wist dat het zijn laatste bezoek was.


    Nu moeten we afscheid van hem nemen. Afscheid van een man die VVZ’49 in die eerste jaren van zijn bestaan, samen met zijn generatiegenoten, de stap van personeelsvereniging naar echte  voetbalvereniging heeft laten maken. Wij wensen zijn familie daar veel sterkte met het verwerken van dit verlies.


    Namens VVZ’49,
    Henk van der Pol
    Soest, 22 juni 2024