•  

    Op maandag 26 april is op 74-jarige leeftijd onze voormalige trainer Jan Veerman overleden.

    Jan Veerman is twee periodes trainer geweest. De eerste periode besloeg de jaren 1980 tot en met 1983 en een tweede periode in de jaren 1989 tot en met 1991 voor de groep te staan.

    Of beter gezegd voor de groepen te staan. Want Jan was een trainer die dan wel een contract voor het eerste elftal had, maar en passant ook de recreanten op donderdagavonden trainde en de rol van keeperstrainer met glans vervulde.

    Jan Veerman was zelf een begenadigd voetballer. Als linksbuiten bij sv Huizen maakte hij op jonge leeftijd al furore en hij haalde zelfs het Nederlands Amateurelftal, een elftal waar de beste Nederlandse amateurvoetballers in speelde. Om uiteenlopende redenen was hij vroegtijdig gestopt met zijn voetballoopbaan, waardoor hij al op jonge leeftijd als trainer verder ging.

    Het aantrekken van Jan Veerman was een schot in de roos, want met Jan werd een echte voetbalman binnen gehaald. En niet alleen een voetbalman, maar eigenlijk een heel voetbalgezin. Jan werd trouw gevolgd door vrouw Gerrie en zonen Pieter en Jacob. Gerrie na afloop tussen de jongens voor de derde helft, Jacob en Pieter na afloop van de thuiswedstrijden samen met VVZ-jongens voetballend op het hoofdveld. Allen mensen voor wie voetbal een belangrijk deel van hun leven was en bij wie clubliefde vanzelfsprekend is. Zo heeft Gerrie, ook al was Jan niet meer actief bij Huizen, jarenlang de was van het eerste elftal verzorgt.

    De jonge Jan Veerman had gelijk aansluiting bij de spelersgroep en wist als trainer naast, tussen en voor de groep te staan. Met zijn fantastische linkerpoot was hij menig speler de baas en wist hij door eigen kunnen respect af te dwingen. Zo zei hij soms bij keeperstrainingen vooraf tegen keeper Wim van der Pol in welke hoek de bal zou komen en wist hij ondanks dat toch met elk schot te scoren. Of zei hij dat hij achtereenvolgend 3x op de lat, 3x tegen de linkerpaal en 3x tegen de rechterpaal zou schieten om dat daarna feilloos te doen.

    Maar niet alleen door zelf te presteren dwong hij respect af, ook door zijn natuurlijke autoriteit, humor en het feit dat hij verbaal ad-rem was, was hij de juiste man op het juiste moment bij de juiste club.

    Een voorbeeld van hoe hij een eventueel vervelende situatie aanpakte was bijvoorbeeld toen Wout van Logtenstijn een keer in een winter ongevraagd bij de donderdagavond-training verstek had laten gaan om te gaan schaatsen. En in plaats van er erg veel stampij van te maken had hij een ludieke manier om te laten zien dat dit toch niet de bedoeling was. Wout zat de zaterdag erop vlak voor de vriendschappelijke wedstrijd warmgelopen en al in zijn wedstrijdkleding klaar om de opstelling aan te horen, maar werd cynisch overgeslagen. Met de opmerking “Wout speelt vandaag niet, die gaat maar weer lekker schaatsen, want dat doet ie zo graag” werd duidelijk gemaakt dat niet trainen ook niet voetballen betekende.

    En het mooie daarbij was dat Jan eigenlijk diep van binnen stilletjes genoot van dit soort eigenzinnige spelers. Zo kon hij elke week met luide keel Hajo Groart afkeurend corrigeren met de kreet “Haaajoo”, om hem toch elke week als één van de eerste op te stellen.

    Al deze zaken schepten een band met de club, het bestuur en met de leden. Vriendschappen werden aangegaan met mannen als Siem Opmeer, Jos Brouwer, Wout van Logtenstijn en Erik Toonen. Vriendschappen die nooit meer overgegaan zijn.

    Na de eerste drie jaar gingen de wegen van Jan en VVZ’49 uit elkaar, wat een heel normaal gegeven is bij trainers. Het komt alleen bijna nooit voor dat een trainer terugkomt. Jan wel. Na twee moeilijke jaren was er een grote behoefte aan een man die wist wat ervoor nodig is om trainer te zijn en die voor rust kon zorgen. Die man was Jan Veerman en dus haalde het bestuur Jan terug. Een terugkeer die als groot nieuws tijdens het 40-jarig jubileumfeest werd medegedeeld door een trots bestuur. Deze tweede periode was de periode waarin hij de basis legde voor de gouden jaren die later voor de club zouden volgen. De rust keerde terug en de basis werd gelegd om de talenten, die toen nog in de jeugd speelden, later te kunnen laten floreren.

     VVZ '49 1e elftal seizoen 1980 - 1981 met Jan Veerman als trainer (achterste rij rechts)

     

    Na zijn jaren als trainer zagen we Jan regelmatig terug langs de lijn. Als geïnteresseerde bezoeker, die na afloop bevlogen mee kon praten over het vertoonde spel en de prestaties van spelers en als scout van sv Huizen, op zoek naar goede spelers bij ons en bij tegenstanders.

    Jan en VVZ’49 hebben uiteindelijk geluk gehad dat ze op elkaars weg zijn gekomen. Het komt niet vaak voor dat een trainer, een club, bestuursleden en spelers zo goed bij elkaar passen en ondanks dat er geen grote voetbalsuccessen zijn behaald, toch zo’n mooie tijd met elkaar hebben gehad.

    De voetbalwereld verliest een markant mens, met het hart op de juiste plek, veel gevoel in zijn linkerbeen en liefde voor de sport.

    Wij wensen zijn vrouw Gerrie, zoons Pieter en Jacob, hun vrouwen en kinderen veel sterkte toe met het dragen van dit verlies.

     

    Namens VVZ’49,

     

    Henk van der Pol

    Soest, 28 april 2021