Na een prachtig verloop van deze week wilde VVZ’49 de week naar een waardevol einde brengen. Na de winst op APWC (zaterdag) en Vliegdorp (restant op dinsdag) moest VOP hier de dupe van worden.
Vooraf waren wij misschien wel meer bezig met de weersverwachtingen en de daarbij behorende gesteldheid van het grasveld, dan met de tegenstander. Het veld van VOP is er een waarvoor wij een jaar of 15 geleden een moord gedaan zouden hebben. Zonder de zegening van het kunstgras was zo’n veld halverwege april een heiligdom. Nu is het een belemmering voor de huidige (verwende) voetballer.
Negen uit drie …..
Toen eenmaal bekend werd dat het restant van de gestaakte wedstrijd tegen Vliegdorp deze week uitgespeeld zou worden, verscheen er gelijk een bericht op de centrale app in de trant van : “lekker zeg……9 punten in 8 dagen”( nee, we noemen geen namen….) . Maar zo overtuigend als deze woorden op de app gezet worden, is het dit seizoen allemaal nog niet. APWC werd echter aan de zegekar gebonden en het restant tegen Vliegdorp kwamen wij ook ongeschonden door. Om deze trilogie inderdaad te eindigen met 9 punten moest alleen VOP nog even verslagen worden.
1e helft zonder zorgen…..
Om maar gelijk te beginnen met één van de uitblinkers van vandaag. De wedstrijd begon een flink aantal tellen te laat omdat de scheidsrechter van dienst, dhr. Faruk Akdeniz zijn fluitje in de kleedkamer had laten liggen. Het zou echter zijn enige fout zijn van de verder voortreffelijk fluitende leidsman.
De eerste helft was het vooral VVZ’49 wat het balbezit had en het spelbeeld bepaalde. De toon werd gezet door werkelijk een schitterende crossbal van Kyliam Boers diagonaal over het hele veld op de pantoffel van Danny Meerding. Indirect leidde dit tot de eerste grote kans voor VVZ’49. Een schot van Levi werd door de VOP doelman slecht gepareerd En weer door Floris richting het netje geschoten. Ook deze inzet werd geblokt, en toen Roan wel de bal over de doellijn kreeg, bleek Floris al buitenspel gestaan te hebben. Op een kwartier spelen was het wel raak. Een aanval uit het boekje via Roan de Beer, Floris de Boer en Levi Parinussa kwam voor de voeten van Cemal Kurt. Zijn schot was loepzuiver en verdween buiten het bereik van de VOP doelman in het uiterste hoekje van de goal. Het was de opmaak voor meer, alleen zonder de juiste beloning. Floris de Boer bracht Levi in stelling, maar zijn schot werd gekeerd. Twee minuten later wederom een drietal mogelijkheden. Eerst schoot Floris de Boer een vrije trap op de doelman, de rebound was voor Cemal, maar net als de volgende afgeslagen bal werd ook de derde inzet van Yordi gekeerd door de doelman van VOP. Na deze stormloop zwakte de aanvalsdrift van VVZ’49 ietwat af. Zonder dat Daan van der Vliet ook maar een paar gram in de problemen was gekomen, werd de rust met een minimale voorsprong behaald.
“Slecht uit de kleedkamer…”
Het vertrouwen in een goede afloop was groot. Van dit VOP hadden wij weinig te vrezen. Maar toch liep het bijna finaal verkeerd. Een diepe bal, direct vanaf de aftrap werd beroerd beoordeeld, waardoor Yordi in de achtervolging moest. De aanvaller deed het slim, kruiste voorlangs , waardoor Yordi hem amper nog kon ontwijken. Er was ligt contact, en een duikeling. De scheidsrechter kon weinig anders doen dan Yordi wegsturen met een (ongelukkige) rode kaart. De vrije trap net buiten de “zestien” leverde niks op. VVZ’49 moest dus wel de gehele tweede helft verder met tien man. Danny pakte in de volgende minuut ook een gele kaart, en schurkte in de minuten daarna tegen zijn tweede aan. Het was vooral zaak om het koppie erbij te houden. Zo gezegd, zo gedaan. Na een achttal minuten werd Levi Parinussa op de rechterkant weggestuurd. De voorzet kwam niet direct, maar pas toen Floris de Boer zich geheel had vrijgelopen binnen het strafschopgebied. De voorzet was op maat, de afronding net zo gemakkelijk als doeltreffend.
Vijf minuten later vertrok Floris de Boer over de linker kant. Zijn voorzet op Roan was op maat, maar Roan schrok te veel van de uitstormende keeper en de glijdende verdediger. Zijn schot was te angstig, en daardoor naast de goal.
VOP bleef het wel proberen, maar de VVZ’49 verdediging gaf onder leiding van de uitmuntende Kyliam Boers niet veel weg. Zij konden echter niet voorkomen dat VOP binnen een tijdsbestek van 9 minuten een viertal corners mochten nemen. Eén daarvan mocht ongehinderd worden ingekopt door een VOP speler. Het moest schijnbaar zijn beste actie van de dag geweest zijn, want de bal werd keurig tegendraads in de verre hoek gekopt. VOP was weer op één doelpunt genaderd en VVZ’49 moest met tien man alle zeilen bijzetten. VOP gebruikte alle middelen om tot een doelpunt te komen, zonder dat zij hiervoor mogelijkheden hadden. Elke bal werd diep gespeeld, elke speler die het strafschopgebied inliep liet zich theatraal vallen, en elk moment werd aangegrepen om VVZ spelers een kaart aan te smeren. Een kat in het nauw maakt rare sprongen….. Allemaal ook een vorm van tactiek als je onderin de krochten van het amateurvoetbal speelt, maar VVZ’49 voetbalde zich hier onderuit.
Vernederend lobje….
Er stond nog ruim een kwartier op de (te laat gestarte) klok. VVZ’49 speelde vooral op balbezit en deed dit bij voorbaat zo ver mogelijk van de eigen goal af. Floris de Boer, Roan de Beer en Levi Parinussa hanteerde dit kunstje ver op de helft van VOP, en met een simpele beweging werd ineens Levi vrijgespeeld op de linker kant. Vrij baan richting de goal had hij alleen nog maar de doelman voor zich staan. Met een heel smerig, maar doelbewust lobje degradeerde hij de VOP doelman tot schlemiel en op de tonen van een luid gejuich stuiterde het lederen vijfje over de doellijn heen. Het laatste kwartier werd gebruikt om het spel te controleren. Guus Parinussa kwam voor de op scherp staande Danny en even later kwamen Thijs Hanraads en Floris Knigge voor de moegestreden Levi Parinussa en Roan de Beer.
Het moment van Schimmel….
Toch mocht VOP in de 84e minuut nog hoop houden. Wessel vergreep zich aan zijn tegenstander, waarop deze zichzelf op de drassige grasmat liet vallen. Wessel kreeg geel en de bal ging op de stip. Uitgerekend oud VVZ-er Jordy Schimmel ging achter de bal staan en uitgerekend dezelfde Jordy Schimmel faalde hopeloos. De bal toucheerde de bovenkant van de lat en verdween achter de goal. VOP was geknakt en geloofde er niet meer in. Op enkele minuten voor het einde werd het evenwicht op het veld weer hersteld. Een uit frustratie geboren sliding op de ledematen van de wederom ongrijpbare Dylan Nava Marquez betekende een rode kaart voor VOP speler Bennie Suvaal. In vergelijking met die van Yordi was deze er echter één met flink wat meer rood pigment. VVZ’49 kreeg nog een drietal mogelijkheden om het “erbarmelijke” doelsaldo op te leuken, maar dit was niet aan Floris Knigge, Thijs Hanraads en Guus Parinussa besteed.
Floris en consorten hielden woord. In 8 dagen tijd behaalde VVZ’49 9 punten. Wij stegen van plek 11 naar plek 4, maar toch staan wij pas 4 punten los van een veilige plaats in deze bizarre competitie. Het blijft dus zaak om wekelijks het uiterste van onszelf te eisen.
Toch was het mooi om te zien. De stemming was zeer uitgelaten. De mannen mochten zich op de borst slaan, nadat zij het zichzelf opgelegde doel van 9 punten in 8 dagen met verve gehaald hebben. Het doel is echter nog niet gehaald. Zes ploegen onder ons houden is het doel. Het komt steeds dichterbij, maar één keer verliezen en het kan zomaar anders zijn.
VVZ’49:
Daan van der Vliet, Danny Meerding (’74 Guus Parinussa) , Yordi Verheijen, Kyliam Boers, Wessel Kraaijeveld, Dylan Nava Marquez, Levi Parinussa (’82 Floris Knigge) , Tristan Schaap (’85 Matthijs Smit) , Floris de Boer, Cemal Kurt, Roan de Beer (’82 Thijs Hanraads)
Silvia heeft weer een serie mooie foto's gemaakt. Klik HIER