,,Nee, nee, we lopen niet meer de ‘diagonaal’. Ik adviseer scheidsrechters om van strafschoppengebied naar strafschoppengebied te lopen.” Een gesprek met Ad Blom gaat over voetbal in het algemeen en fluiten in het bijzonder. Dus als je als vragensteller begint over de ‘diagonaal’ (de vanouds aanbevolen looplijn van een scheidsrechter), dan is Ad de eerste om dat tegen te spreken. Tijden veranderen en looplijnen dus ook. De krasse VVZ-vrijwilliger loopt al een aantal jaar mee in het voetbal en is verknocht aan het leiden van wedstrijden. Wij zochten hem op.
Ad en zijn vrouw Evelien wonen aan de Heetakker, onder de spreekwoordelijke rook van het gemeentehuis. ,,Wij komen uit Eemnes, daar liggen onze roots. Mijn voorouders komen allemaal uit dat dorp. Het was een hele stap om beginjaren negentig te ‘emigreren’ naar Soest. Wij waren op zoek naar een ander huis en toen in 1992 deze wijk werd gebouwd wilden wij hier graag wonen.“
Binding
De verhuizing naar die andere plaats aan de Eem betekende voor Ad de start van een vrijwilligersleven bij een andere vereniging. Want als voetbalfanaat was hij in Eemnes natuurlijk betrokken bij de lokale sv Eemnes. ,,Mijn vrouw kent mij niet anders dan dat ik bij ‘het voetbal’ ben. Ik ging voetballen op mijn negende bij Eemnes en ben nog steeds lid. Maar de binding is, door al die jaren in Soest, een stuk minder. Toen wij in 1992 in Soest kwamen wonen wilde onze zoon Matthias van acht gaan voetballen. We kozen voor VVZ ’49. Waarom? Ik kende VVZ vanuit het zaterdagvoetbal en de club kwam goed op mij over. Bovendien zat Matthias op de Da Costaschool en zijn klasgenootjes voetbalden allemaal bij VVZ.”Sociale vent
Een van de eerste personen die Ad bij VVZ leerde kennen was Jos Brouwer. ,,Jos voetbalde bij de veteranen. Hij was een heel sociale vent. Die man was de hele zaterdag in de weer. ’s Morgens werken bij Automaterialen De Munt (het bedrijf van vader en zonen Van de Munt/red) en ’s middags stond hij op het veld. Op woensdag was hij er weer om de jeugd te trainen. Jos was een toppertje voor de club. Ik had toen al het gevoel dat hij ‘Mister VVZ’ was.”Ad wilde betrokken zijn bij de club waar zoon Matthias voetbalde en hij werd vrijwilliger. ,,Ik ben zelfs een blauwe maandag jeugdvoorzitter geweest, maar die rol lag mij niet zo. Ik was liever leider, op het veld staan, dat past meer bij mij.”
VVZ-klasje
Zo kwam Ad dus in beeld om scheidsrechter te worden. ,,In Eemnes had ik ook al gefloten nadat ik geblesseerd was geraakt aan mijn knie en dus met voetbal was gestopt. Bij VVZ hebben we in 1995 met een groepje een cursus gedaan en een scheidsrechterdiploma gehaald. Ons ‘klasje’ bestond onder meer uit Peter Lankreijer, Hans Braam en Joop Brouwer.”Ad werd scheidsrechter en deed en doet dat met veel plezier. ,,In die eerste jaren floot ik allerlei elftallen, van hoog tot laag. Soms floot ik meerdere wedstrijden op een dag, dat doe ik nu niet meer. Ik vind het fluiten van een hoger spelend team, bijvoorbeeld het 2e of 3e een stuk gemakkelijker dan een lager team. Het spel is verzorgder en gedisciplineerder, je hoeft niet zo gauw achter een blind weggeschoten bal aan te rennen.”
Opleiden
Een belangrijke taak die Ad bij VVZ vervult is het opleiden van clubscheidsrechters. ,,Ik geef ze ook ?tips; loop vanuit het midden van goal naar goal, dan zit je korter op het spel. Hou je blik op de grens en zorg dat je oogcontact hebt. Ook belangrijk: je houding. Je mag best zelfverzekerd het veld opkomen. Laat maar zien dat je er bent. Je moet niet bang zijn om arrogant over te komen. Laat zien wie je bent. Strek je arm. Wees duidelijk. Daarmee geef je aan wat je wil. Geef aan wat je beslissing is. Vooraf zeg ik tegen beide teams: Wie loopt te klagen komt om een kaart vragen. Blijf van me af en loop niet te zeuren.”,,Ik heb nu drie jongens in opleiding, twee clubleden van 16 en 28 en een vader van een jeugdlid. Als zij een wedstrijd fluiten sta ik langs de kant en geef ik na afloop feedback. Toen ik ooit begon als scheidsrechter had ik 0,0 begeleiding. Het is goed dat we dit nu zo kunnen regelen bij de club. Het is goed geregeld bij VVZ, ik voel mij thuis bij de club.”
Ad toont een briefje waarop hij een aantal tips heeft geschreven. ,,Dat bespreek ik samen met de scheidsrechter in opleiding. Vanmorgen heb ik nog met een van de cursisten de wedstrijd doorgenomen en feedback gegeven.”
Leuke hobby
Het fluiten en de coördinatie daaromheen is een leuke hobby vindt Ad. ,,Het kost mij wekelijks best wat tijd. Ik ben op zaterdag op de club tijdens het begeleiden van een wedstrijd van een van de cursisten en natuurlijk fluit ik mijn eigen wedstrijd.”Wat het leuke van fluiten is? Ik kon door mijn blessure helaas niet meer voetballen en dan blijf je door het fluiten toch betrokken bij het spelletje. Je leert zoveel van deze hobby. Toen ik begon was ik zo onzeker als het maar zijn kan. Je leert beslissingen nemen. Zolang ik gezond mag zijn en ik mijn hobby met plezier mag uitoefenen wil ik dit blijven doen. Ik denk nog zeker niet aan stoppen.”
