Met een beslissend doelpunt in de ‘dying seconds’ van de wedstrijd is de mooiste manier om kampioen te worden. Dit Hitchcock-scenario wat recent nog door Bayern München en FC Antwerpen werd gespeeld, was echter niet weggelegd voor de 15-2. Geen vreugde explosie op een voetbalveld maar wachten, lang wachten in de wachtkamer van de wanhopende.
De voorjaarscompetitie begon midden januari op een frisse vroege zaterdagmorgen bij Jonathan. VVZ creëerde kans op kans maar de wedstrijd eindigde miraculeus in 0-0. Ondanks deze Zeperd van Zeist zag een geoefend oog al meteen dat dit team nog wel eens veel punten kon gaan pakken. En die belofte werd overtuigend ingelost; de groen-witte machine kwam een week later echt op gang en boekte zege na zege. Meestal overtuigend en soms ook wat gelukkig zoals in een knotsgekke 5-7 bij Hoogland.
En toen kwam uitdager Hooglanderveen op bezoek. Die ploeg had een keer verloren dus bij winst kon de titel VVZ eigenlijk niet meer ontgaan. Maar in een heerlijke attractieve wedstrijd ging de 15-2 mede door een doelpunt-van-het-jaar met 1-3 onderuit en moest VVZ nu in de achtervolging op de nieuwe koploper.
Op 20 mei speelde de 15-2 haar laatste wedstrijd in de wetenschap dat bij eigen winst en verlies van Hooglanderveen de polonaise kon worden ingezet. En winnen is nooit makkelijk als je de derby tegen SO Soest speelt tegen de buurjongens en klasgenootjes. Maar na een rommelige 1e helft had de “Verde mecánica’ na de rust haar zaakjes snel op orde en dropen de blauwwitte leeuwen met een 4-0 nederlaag huiswaarts richting Bosstraat. Maar Hooglanderveen had 2-2 gelijk gespeeld. En toen ging de gedachten nog eens terug naar die wedstrijd in Zeist die normaal al onder het stof van de vergetelheid was verdwenen maar nu ons met terugwerkende kracht leek te nekken in de titelrace.
Want dat betekende dat de concurrent aan een zege in haar laatste inhaalwedstrijd genoeg had om op doelsaldo de titel van VVZ af te snoepen. Vanwege Pinksteren stond deze wedstrijd pas op 3 juni op het menu en kon de 15-2 plaatsnemen in de wachtkamer. Veel vertrouwen was er niet in een goede afloop want laagvlieger CJVV dat notabene op 20 mei nog met dubbele cijfers had verloren zou de reddende engel voor VVZ moeten spelen. Het leek dan ook niet nodig om op 3 juni een spion naar Amersfoort te sturen.
Toch nam gedurende zaterdag 3 juni de spanning toe. De voetbal.nl app bleef maar stil en de kantine van CJVV was onbereikbaar. Op zondagmiddag druppelde een via-via verkregen gerucht binnen dat CJVV had gestunt maar tot uitsluitsel via de app zou binnenkomen namen we dit niet aan met de beelden nog op het netvlies van de HSV-spelers die ten onrechte promotie vierden. En bliep-bliep…daar kwam toch de verlossing uit de IPhone….bevangen door de kampioensbibbers was Hooglanderveen met maar liefst 7-3 onderuit gegaan. En daarmee was het universum weer in het balans wat anderhalf jaar eerder was het juist VVZ dat een titel had verspild aan Hoogland door de laatste wedstrijd te verliezen tegen..juist ja… reuzendoder CJVV.
Geen gehos op een voetbalveld maar wel luid gejuich van Soest tot aan Zeeland; bij de BBQ, langs de rand van het zwembad, op de thee bij oma of gewoon gamend achter de PS; de titel werd luidruchtig gevierd. En ook een kroon op het werk van trainer Tom die al zijn afscheid had aangekondigd maar als kampioenenmaker zeker de aandacht zal trekken met de vacatures bij Ajax en PSV.
Aanstaande zaterdag was al het teamuitje als afsluiting van het seizoen gepland; dit zal nu extra feestelijk worden met nog een huldiging als KAMPIOEN!!